Przed Państwem czwarty, i ostatni tegoroczny, numer „Nowego Napisu”. Wiodący temat – „Sąsiedztwo” – podejmujemy na bardzo różne sposoby, odnosząc się, co zrozumiałe, do literatury nie tylko polskiej. W numerze znajdą Państwo tłumaczenia i analizy twórczości naszych sąsiadów, zarówno tych geograficznych, jak i tych, z którymi nie graniczymy na mapie, a których powiązań z naszą literaturą nie sposób nie zaznaczyć.

Sąsiedztwo może być rozumiane jako bliskość: z wyboru lub spełniającą się w relacji. To, co szczególnie bliskie, jest kwestią upodobania, można powiedzieć, parafrazując Antoniego Liberę, z którym rozmawia Marta Kwaśnicka w wywiadzie otwierającym niniejszy numer „Nowego Napisu”. Sąsiedztwo może być pewnym powinowactwem istniejącym, a jednak niedostatecznie rozpoznanym; bliskością geograficzną, językową, kulturową, ideową; pewną wspólnotą, a jednak nie tożsamością. Wokół tych tematów krążą kolejne teksty czwartego numeru naszego pisma. Dawid Mateusz rozmawia z uznaną tłumaczką Katariną Šalamun Biedrzycką o związkach literatury słoweńskiej i polskiej. Kamil Pecela w świetnym tekście pisze o litewskich świadectwach opisujących doświadczenie sowieckich łagrów. Marek Zieliński o specyfice zajmowania się przekładem rozmawia z Teresą Worowską, tłumaczką między innymi dzienników Sándora Máraiego. Bartosz Popadiak charakteryzuje specyfikę Donbasu i przybliża ukraińskich pisarzy tamtego regionu. Elżbieta Kupczak kreśli mapę współczesnych związków między Czechami a Polską na linii pisarz–wydawnictwo–czytelnik.

W kolejnej odsłonie cyklu „Ars Poetica” prezentujemy autokomentarze Wojciecha Kassa, Krzysztofa Kuczkowskiego oraz Krzysztofa Szeremety.

Lirykę otwieramy tłumaczeniami: pełnymi odniesień do kultury wierszami Luisa Alberto de Cuency w tłumaczeniu Joanny Karasek oraz lirykami Mykoły Antoszczaka w tłumaczeniu Bartosza Popadiaka. Jak zwykle publikujemy też nowe wiersze kolejnych autorów: tym razem przedstawiamy niepublikowane utwory Ernesta Brylla, wiersze Kaspra Pfeifera z towarzyszącym im tekstem Adama Leszkiewicza, wiersze Jadwigi Maliny oraz utwory Ludwiki Amber, polskiej poetki mieszkającej w Australii, wraz ze szkicem Zbigniewa Chojnowskiego. Prezentację liryki zamykamy fragmentami tomików Ewy Frączek i Macieja Filipka, nagrodzonych i wydanych w wyniku I Ogólnopolskiego Konkursu na Książkę Literacką „Nowy Dokument Tekstowy” zorganizowanego przez Instytut Literatury.

Epikę otwiera opisujący doświadczenie warsztatów przekładowych tekst Sławy Lisieckiej, z dołączonym przykładem kolektywnego tłumaczenia opowiadania Hanno Milesiego. Ponadto w dziale znajdziemy prozę Mariusza Sambora, Krzysztofa Lipki oraz utwory czeskiego prozaika Matěja Hořavy w tłumaczeniu Anny Radwan-Żbikowskiej; Czech, który pisał już o Rumunii i Gruzji, tym razem zahacza także o Polskę.

W dziale poświęconym dramatowi publikujemy osadzony w historii scenariusz teatralny Miry Mańki i Piotra Fronia Czartoryska Artefakty; jest to jeden ze scenariuszy, które w ramach wystawiania spektakli debiutantów – o czym pisze w towarzyszącym tekście Paulina Dąbkowska – został zrealizowany przez Teatr Stary w Krakowie.

Dział „Szkiców” bardziej niż zwykle jest tym razem powiązany z głównym tematem numeru. Paweł Kaczmarski, za punkt wyjścia biorąc refleksję o „półperyferyjnej” kondycji polskiej kultury, koncentruje się na kategorii „przaśności”, i w jej kontekście interpretuje wiersze Dominika Bielickiego, Ilony Witkowskiej oraz Jakuba Kornhausera. Tekst Joanny Karasek dopełnia wiersze de Cuency autorefleksją tłumaczki, a Katarina Šalamun Biedrzycka przedstawia i komentuje autorski wybór wierszy wybitnego słoweńskiego poety, Tomaža Šalamuna, we własnych tłumaczeniach.

Oprawę graficzną numeru stanowią projekty i szkice strojów operowych i teatralnych autorstwa Elżbiety Wittlin Lipton, o których pisze dla nas Justyna Budzik.