"Drogi Pawle!

Właśnie skończyłeś czternaście lat i powiedziałeś mi wczoraj, że przestałeś być smarkaczem; widzę, jak bardzo spieszy ci się do wieku dojrzałego. Zauważyłam również, że z dużym lekceważeniem odnosisz się do dziecinnych pomysłów swego ośmioletniego brata.

Książkę tę napisałam dla was, chcąc przybliżyć beztroski okres "zielonego Morza Emskiego" i zatrzymać was bodaj na chwilę nad jego brzegami. A zatem, Pawle, spójrz raz jeszcze z wysokości swych lat czternastu na tamte czasy, zanim odwrócisz się od nich ku sprawom dorosłym.

Pamiętaj, że tak, jak ty byłeś jeszcze niedawno "Kubą spod znaku wielkiej brygantyny", tak teraz twój brat przeżywa okres długiej zabawy, gdzie najniedorzeczniejsze figle przeplatają się z poczynaniami na serio i próbami ustawienia siebie w otaczającym świecie ludzi dojrzałych.

I jeszcze zapamiętaj, że tylko raz w życiu, w dzieciństwie, pojawia się morze zielone i słodkie. Poza nim wszystkie inne morza świata są słone, gorzkie i grożą rozbiciem, odwodząc daleko od rodzinnego domu.