Sprzedam książkę w tłumaczeniu Władysława Witwickiego. Są to dwa dialogi Platona wydane przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe w 1959 roku. Jest to jednocześnie czternasty tom zbiorowego wydania spuścizny piśmienniczej Władysława Witwckiego, który ukazał się w serii Biblioteka Klasyków Filozofii. Książka ma 172 strony i wymiary 13x20 cm.
Książka mimo 66 lat jest w dobrym stanie. Twarda okładka nie jest zniszczona, naroża nie są ani pościerane, ani pozaginane. Jedynie grzbiet jest trochę zabrudzony, co widać zaraz na pierwszym zdjęciu. Wewnątrz żadna kartka nie jest uszkodzona w jakikolwiek sposób. Mam wrażenie, że książka nigdy nie była rozchylana na siłę, może nawet nie była czytana, bo wewnątrz po prostu wygląda jak nowa. To typowy przykład, by nie sądzić książki po okładce.

Platon to grecki filozof, uczeń Sokratesa, założyciel Akademii, twórca idealizmu i racjonalizmu. Można wręcz powiedzieć, że nie byłoby filozofii bez Platona.
„Charmides” i „Lyzis” to dwa dialogi platońskie, które po polsku zwykło się wydawać razem, w jednym tomie. Oba należą do wczesnego okresu twórczości Platona, czyli do tzw. pism wczesnych, które pisał będąc jeszcze młodym człowiekiem. Są to, jak wiele innych, tzw. dialogi sokratyczne, gdyż jego główną postacią oraz protagonistą jest Sokrates. Oba dialogi są zupełnie niezależne pod względem tematycznym. Może je łączyć jedynie to, że w obu Sokrates rozmawia z młodzieżą wdając się w dysputy filozoficzne. I robi to za pomocą swej słynnej metody elenktycznej.
CHARMIDES (dialog o umiarkowaniu; badawczy). W dialogu funkcję narratora pełni Sokrates, ale ponieważ relacjonuje on rozmowę, w której brał udział, jest więc także jednym z bohaterów dialogu. Obok zaskakującego doboru rozmówców największą osobliwością Charmidesa jest znajdująca się w centrum poruszanej tu problematyki wysoce niejednoznaczna teza, że umiarkowanie (rozwaga, opanowanie) jest wiedzą o samej sobie, wiedzą o wiedzy czy też samowiedzą, a nie wiedzą o czymś innym.
LIZYS (dialog o przyjaźni; majeutyczny). Należy do dialogów diegematycznych (opowiedziany, narracyjny). Zaklasyfikowany jest do dialogów mniejszych, określanych jako wczesne, sokratyczne czy aporyczne. Podobnie jak w Charmidesie, tak i tutaj funkcję narratora dialogu pełni Sokrates. I znów Sokrates występuje w podwójnej roli: i jako relacjonujący rozmowę, i jako jej uczestnik.
Miłośników filozofii zapraszam do zakupu.