Rosa to dojrzała kotka i przykład bardzo smutnej kociej historii. Ponad 10 lat miała swój dom, stabilizację i bezpieczeństwo. Jej "opiekunowie" postanowili jednak, że koteczka jest przeszkodą w ich planach i po tylu latach wspólnego życia, postanowili ją uśpić, chociaż nie miała żadnych problemów ze zdrowiem. Z dnia na dzień jej świat diametralnie się zmienił. Jej szczęściem w tej tragedii było to, że weterynarz nie podjął się eutanazji zdrowego kota i szybko trafiła pod skrzydła naszego Stowarzyszenia. Stres którego doświadczyła sprawił, że dziewczyna przestała jeść, straciła bardzo dużo na wadze, zrobiła się agresywna, wycofana i po kociemu nieszczęśliwa. Konieczna była zmiana środowiska i intensywna praca, aby dziewczyna odzyskała zaufanie do ludzi.
Po czterech miesiącach w nowym domu tymczasowym Rosa przede wszystkim je. Dużo, chętnie, głośno upomina się o swój posiłek i dzięki temu wygląda już jak kicia, a nie szkieleciurek. Stała się też kocim krawacikiem, zawsze układa się tak, żeby jakąś powierzchnią swojego futerka dotykać człowieka. Lubi głaski, pieszczoty i bycie w centrum uwagi, kłaść się na plecach, na brzuchu, na boku i przytulać się z opiekunem. Przychodzi do łóżka, mruczeć do uszka. Pomimo przykrych doświadczeń i wieku jest kotką wdzięczną, radosną i pełną uroku. Lubi dyskutować, nie zgadzać się, a nawet pobuczeć gdy ktoś zanadto się rozpycha na kanapie. Kandydatka raczej na kociego jedynaka, chociaż towarzystwo spokojnego, starszego, respektującego przestrzeń innych istot kota, jest jak najbardziej możliwe. Dziewczyna gotowa jest do znalezienia domu, tym razem już takiego prawdziwego, do końca życia, by nikt już jej nigdy nie zawiódł i nie porzucił.