GDY ŚMIERĆ "PANA" JEST WYBAWIENIEM...PRZEZ 11 LAT TEN BIEDAK BYŁ OFIARĄ KATA - WŁAŚCICIELA!

ŻYŁ W TAKICH WARUNKACH, ŻE OSOBY ZABIERAJĄCE GO Z TEGO PIEKŁA NIE KRYŁY ŁEZ...

Koral, przepiękny pies w typie TTB, od szczeniaka został zamknięty w małym kojcu z lichą budą, w której ledwo się mieścił.
Kilka lat temu Pani mieszkająca w okolicy zgłaszała interwencje do służb, ale nikt mu nie pomógł.
Było coraz gorzej, buda już nie dawała grama ciepła, zbutwiała, a kojec był wypełniony odchodami tak, że Koral brodził w nich po kostki.
Na Koralu można uczyć się anatomii, widać było każda kostkę...

Śmierć Pana miała być wybawieniem od bólu, głodu i cierpienia...
Lecz na Korala czekała jedynie kolejna trauma - schronisko...

"Rodzinka" oprawcy wyrzekła się Korala, powiedziała, że trzeba psa uśpić, po co nawet takiego trzymać w schronisku...

Tylko w Was nadzieja Kochani, że na końcu jego drogi spotka go ukojenie, odzyska godność i pozna czym jest dobro człowieka.

To wspaniały pies zasługujący na niebo, a nie piekło, które miał dotychczas...

BŁAGAMY O DOM NA CITO!

Biedny Koral...

Nigdy nie był na spacerze...
Nigdy nie dostał nic dobrego do jedzenia...
Nigdy nie był wypuszczany z kojca i był zmuszony do leżenia we własnych odchodach...

W zimę piekielnie marzł w rozpadającej się budzie, latem czekał po kilka dni na okazanie łaski "pani" i miskę z kośćmi i starym chlebem do jedzenia ...do picia miał zieloną wodę ...

Koral to przykład tego jak okrutny i bezduszny potrafi być człowiek...

Jego życie to codzienna katorga...i głód... w schronisku rzuca się na jedzenie i próbuje najeść na zapas.

U kresu swojego życia poznaje po raz pierwszy dotyku trawy, którą tak bardzo kocha...

Po latach uczy się jak to jest być KIMŚ- kogo się zauważa i przytuli..Ze zdziwieniem patrzy jak ktoś okazuje mu uwagę i czułość.

Całe życie był tylko śmieciem więc nauczył się że nie ma prawa niczego pragnąć...

Biedne, przegrane, zmarnowane życie...

Czy zdąży doznać jeszcze normalnego życia?
Czy znajdzie się ktoś wyjątkowy, kto otworzy drzwi swojego serca i domu dla tego biedaka?
Czy odejdzie tak jak żył?

Wg pseudo rodziny "Pana" pies ma 11 lat, trudno nam to zweryfikować gdyż pomimo wieku i wychudzenia, Koral jest zawsze chętny do spaceru, przytulasów, aktywności.
Mamy wrażenie, że aktualnie nie może nacieszyć się wolnością i ruchem na spacerze.

Jesteśmy pod wrażeniem jego wspaniałego charakteru, pomimo koszmaru jaki przeżył i braku dobrego kontaktu z człowiekiem, Koral uwielbia ludzi, jest przyjazny, otwarty, jakby nie mógł nacieszyć się każdą sekundą uwagi, każdym dobrym słowem.

Koral ma według relacji rodziny swojego oprawcy ok. 12 lat
Waży 15 kg, o 5 za mało, nadal jest koszmarnie chudy.
Pięknie spaceruje na smyczy, sądzimy że odnajdzie się zarówno w mieszkaniu, jak i w domu z ogrodem.
W kojcu mieszka sam, ale neutralnie reaguje na mijane w schronisku psy, jeśli miałby mieć psie "rodzeństwo", sugerujemy wcześniejsze zapoznanie się psów.
Niestety nie znamy jego stosunku do kotów i nie mamy jak go sprawdzić.

Kontakt z wolontariuszką w sprawie adopcji: 60*******48
Jeśli aktualnie nie odbieramy, prosimy o SMS z imieniem pieska.

Koral przebywa w schronisku w woj.łódzkim ale w razie potrzeby pomożemy w skoordynowaniu transportu na koszt przyszłego opiekuna.
Możliwa jest adopcja zagraniczna.

Nie wydamy Korala do budy, proszę tego nie proponować.
Po tym jakie piekło przeszedł ten biedny pies, zasługuje na godziwą, spokojną starość w ciepłym kącie domu lub mieszkania.

NA CITO , NA WCZORAJ! szukamy pomocy dla tego zniszczonego przez człowieka psiaczka.
Niech choć ostatni czas będzie dla niego łaskawy i odzyska godność, którą mu odebrano.