Kiścień − zob. korbacz. Forma bicza bojowego, składającego się z drewnianego trzonu i przymocowanej do niego za pomocą łańcucha lub rzemieni żelaznej kuli. Broń tę używała w średniowieczu jazda rycerska, a także plebejska piechota. W XVII w. była to broń głównie używana przez kozaków zaporoskich oraz polskich zagończyków.

Koścień z metalowym, grubościennym trzonkiem, finezyjnie wyprofilowanym. Całość lutowana oraz skręcana.

Bijak z lanego staliwa w kształcie owocu granatu, połączony z rękojeścią zgrzewanym łańcuchem .

długość całkowita: 87 cm

długość rękojeści: 53 cm

waga bijaka: 0,7 - 0,9 kg

średnica rękojeści: 30 mm

średnica kuli: 56 mm

Przedmiot pięknie komponuje się z z bronią białą, jest unikatowy i niepowtarzalny - rzemieślnicza, artystyczna, unikatowa i przede wszystkim w całości ręczne wykonana.