Materiał: korpus z miedzi kutek/wybijanej blachy (widać ciemną, wieloletnią patynę), uchwyt z kutego żelaza mocowany nitami.

Forma: dzban o szerokim brzuchu, zwężonej szyjce i charakterystycznym dziobie wylewowym – idealny do przechowywania wody, mleka, piwa albo wina.

Wysokość (na oko ze zdjęcia): ok. 25–30 cm.

Ślady użytkowania i naloty oksydacyjne są naturalne – świadczą o wieku.

Prawdopodobnie wyrób ludowy z końca XIX – pocz. XX w., choć podobne dzbany robiono aż do lat 30–40 XX w.