Józef Pankiewicz (1866 - 1940)
"Rue de la Boucherie w Caudebec en Caux", 1909 rok
akwaforta na papierze, 13,7 x 10,9 cm
Autentyczna grafika jednego z najznakomitszych polskich artystów początku XX wieku - Józefa Pankiewicza, przedstawiający widok zaułka w Caudebec-en-Caux. W pionowej kompozycji ukazany został fragment wąskiej uliczki we francuskim miasteczku. Budynki ograniczają ciasny kadr kompozycji ukazując bogactwo miejskiego pejzażu. Przed jedną z kamienic bawi się dwójka dzieci, obok po ulicy przechodzi leniwie jasny kot.
Grafika opisana i reprodukowana w monografii "Józef Pankiewicz: życie i dzieło. Artyście w 140. rocznicę urodzin" wydanej przez Muzeum Narodowe w Warszawie w 2006 roku, s. 320, il. 76A.
Technika: akwaforta na papierze. Na płycie w prawym, dolnym rogu odwrócony napis: "Caudebec en Caux".

Józef Pankiewicz (1866 - 1940) malarz wykształcony w warszawskiej Klasie Rysunkowej (1884-1885 u W. Gersona) oraz w Akademii w Petersburgu. Od 1889 z W. Podkowińskim w Paryżu, 1906-1914 i od 1923 profesor ASP w Krakowie. W 1925 na zlecenie Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego założył w Paryżu filię krakowskiej ASP. W jego twórczości występuje kilka faz odzwierciedlających kolejne, nieraz sprzeczne kierunki artystyczne - od realizmu (wpływ A. Gierymskiego), np. Targ za Żelazną Bramą (1888), poprzez impresjonizm, np. Targ na kwiaty (1890), Drzewko (1889) i pejzaże namalowane w Kazimierzu nad Wisłą (1890), do monochromatycznego symbolizmu (od 1892) z nocnymi pejzażami miejskimi, np.: Rynek Starego Miasta w Warszawie nocą, Dorożka nocą, Przy lampie (1893). Ponadto nastrojowe pejzaże wiejskie: Szary pejzaż (1894), Brzask (1895), Łabędzie (1896). Najlepsze portrety: Dziewczynka w czerwonej sukni (1897), Pani Oderfeldowa z córką (1899), Matka (1901). Po 1900 artysta powrócił do tematyki kolorystycznej (pejzaże z Wenecji i St. Tropez). Związki z malarstwem P. Cézanne'a wykazuje seria martwych natur (1906-1908) należących do arcydzieł malarstwa polskiego XX w.: Budda i lewkonie, Martwa natura z ceramiką, Anemony, Wazon perski, ponadto dekoracyjne panneau w kaplicy królewskiej na 2 piętrze Zamku Królewskiego na Wawelu (1930). Główną zasługą Pankiewicza było przeniesienie zdobyczy impresjonizmu na grunt polski. Odegrał wybitną rolę jako pedagog w Paryżu i pogłębił zainteresowanie kulturą francuską jako przeciwwagą dotychczasowej tradycji wiedeńsko-monachijskiej i petersburskiej w zakresie kształcenia młodych artystów polskich.

Wymiary: 13,7 x 10,9 cm (wymiar kompozycji), z ramą: 27 x 24 cm. Stan zachowania: bardzo dobry. Praca oprawiona w prostą ramę z kolorze przecieranego brązu i złota z kremowym passe partout.