Gerhard wprawia na tych kartkach w ruch ogromny tłum ludzi przelewający się przez ulice wielkiego miasta-świata. Taki tłum, w jakim każdy z nas egzystuje. Akcją książki jest samo życie w dniu powszednim. Idziemy, snujemy się wraz z autorem ulicami, wstępujemy z nim do domów, mieszkań, spelunek, różnych miejsc przedziwnych. Patrzymy na niezliczoną moc wydarzeń z życia wielkiego miasta z jego spięciami, dramatami, rzeczami wzniosłymi i brudami. Jest to podszewka życia. Punkt wyjścia znajduje się w Paryżu, ale mógłby być gdzieś indziej. To jest tylko pretekst, ten wybór miejsca. Postaci książki wyłaniają się tak, jak się to dzieje w życiu: nieoczekiwanie, nagle. W analogiczny sposób też znikają. Do czytelnika też należy ostateczny wniosek, gdyż Autor niczego definitywnie nie rozwiązuje. Czy można bowiem coś definitywnie rozwiązać, skoro życie trwa i po zamknięciu książki?