Teoria umysłu (proces czytania w umyśle) to intuicyjna zdolność do rozumienia własnych i cudzych stanów umysłowych. Dzięki tej umiejętności możemy odczytywać intencje innych ludzi w oparciu o akty ich zachowania lub wypowiedzi. Możemy nie tylko wyrazić proste pragnienia, oczekiwania, sądy i przekonania, ale także skomplikowane zależności pomiędzy stanami mentalnymi różnych osób, np. „ja wiem, że ty wiesz, że ja wiem”. Zdolność do czytania w umyśle jest konieczna, by rozumieć ironię czy humor, metaforę, sarkazm lub kłamstwo – a więc to, co wykracza poza podstawowe znaczenie słów. U prawidłowo rozwijających się dzieci ta umiejętność kształtuje się spontanicznie w trakcie licznych epizodów wzajemnego zaangażowania i kontaktów społecznych, a jej rozwój nie wymaga specjalnej stymulacji. Jednakże dzieci, które nie nabyły jej w sposób naturalny, wymagają zastosowania specjalnych, sformalizowanych metod wspomagania rozwoju.