Jacht żaglowy Bratek
Konstruktor: Andrzej Skrzat
Trochę historii.
W połowie lat 70 czyli jak wspomniałem w erze siermiężnego PRL, gdy nieco odkręcono śrubę wielu zaczęło marzyć o własnym jachcie. W nieistniejącym już (a szkoda) czasopiśmie Żagle rozpropagowano akcję ,,jacht twoich marzeń”. Jak wynika ze wspomnień Pana Mariana Strzeleckiego zimą 1973 r. podczas spotkania z Panem Andrzejem Skrzatem (który z prawdziwych żeglarzy nie zna jego konstrukcji?, w tym kultowej SPORTINY 595 i rodziny SASANEK) podjęli oni zakład ,,o skrzynkę…” który z nich skonstruuje jachcik mogący zapewnić nocleg w kabinie dwóm osobom i pomieści dodatkowo skrzynkę wiadomo czego. Ze wspomnień Pana Mariana wynika, że efektem jego pracy był KOLIBER natomiast Pana Andrzeja Skrzata - BRATEK. Podobno zakład nie został rozstrzygnięty, bo każdemu z konstruktorów podobał się jachcik konkurenta. Dalsze dzieje tych konstrukcji ewoluowały. W oparciu o doświadczenia z konstrukcji BRATKA powstała Inka, a Kolibra (początkowo sklejkowy, a potem laminatowy) BEZ 1 i BEZ 2.
Dane: Konstrukcja 1975 r., długość całkowita 3,65 m, Długość LKW 3,20 m, szerokość max. 1,59 m, masa całkowita 110 kg, wyporność 280 kg, typ ożaglowania slup bermudzki, powierzchnia ożaglowania podstawowego 8,70 m2, liczba załogi max. 3, liczba koi 2, wysokość w kabinie 1,00 m, materiał konstrukcyjny kadłuba laminat poliestrowo – szklany, miecz – blacha stalowa 8 mm.
Na wyposażeniu żagle dacron w bardzo dobrym stanie. Fok rejsowy o wymiarach: Lik przedni 3,10 m, lik dolny1,45 m, lik tylny 2,75 m; Genua: Lik przedni3,10 m, lik dolny 1,75 m, lik tylny 2,80 m, Grot Lik przedni 4,25 m, lik tylny 4,60 m, lik dolny 1,75 m. Maszt dural profil 62 mm o długości 4,96 m, bom dural profil 62 mm o długości 2,08 m z młynkiem ref - patentu. Stalówki w stanie takim sobie, natomiast ściągacze z nierdzewki w stanie ok. W komplecie urządzenie sterowe – tj. rumpel, jarzmo i płetwa sterowa z blachy stalowej 8 mm. Takielunku ruchomego tj. fałów, szotów i talii grota nie posiadam.
Ogólny stan techniczny kadłuba starałem się przedstawić na załączonych zdjęciach. Jak oceniam pomimo swych lat laminat konstrukcyjnie ok. Pomimo, że jachcik budowano w okresie siermiężnego PRL – u gdy niczego nie było a wszystko trzeba było ,,załatwiać” to widać, że szkutnik nie żałował na grubości laminatu. Zarówno kadłub jak i pokład nigdzie się nie uginają. Podstawowe wręgi i stępka wewnętrzna wlaminowane solidnie. Podobnie rzecz ma się z ramą pełniącą rolę pilersu. Nie ma też dziur. Co do stanu żelkotu – ten jest mocno zmatowiały i pokryty jakąś farbą. Bazy farby nie jestem w stanie podać, nie wiem czy to epoksyd, czy poliester. Poliuretan z racji na okres powstania jednostki wykluczam. Wnętrze jachtu z wyjątkiem dwóch sektorów sklejkowej podłogi (w komplecie) i jaskółki dziobowej nie istnieje i zapewne nigdy nie istniało. Na pokładzie prócz okuć (część zdemontowana ale jest) dodatkowo dwie fajne dębowe ławeczki kokpitowe. Suw oraz sztorc klapa się nie zachowały.
Reasumując – stan do remontu. Po remoncie uzyskamy kultowego dziś micro cruisera. Dziś
w portach i marinach nie spotkacie takich oldtimerów. Ponadto takim drobnoustrojem wpłynąć można na szlaki nie dostępne dla ,,hotelowych krążowników”. A że komfort mniejszy…. Ale przeżycia i bliski kontakt z naturą i ciszą z dala od uczęszczanych szlaków większe.
W ,,pakiecie” dokładam niezarejestrowaną przyczepkę slipową oraz o ile odnajdę fragmenty dokumentacji. O ile potencjalny nabywca będzie pasjonatem cena podlega elastycznej negocjacji. Dla zainteresowanych mogę podesłać więcej zdjęć.
P.s. Jeden z Panów zwrócił mi jak najbardziej słuszną uwagę - INKĘ zaprojektował Pan Norbert Patalas. Przepraszam za pomyłkę.