Co sprawia, że poeta, literaturoznawca i krytyk zaczyna pisać prozę? W dodatku prozę tak dojrzałą i nieoczywistą?
Imigranci wracają do domu to więcej niż powieść – to jednocześnie opowieść, przypowieść i spowiedź.
Bohater, Karol Tracz, to „człowiek naszych czasów”, anonimowy obywatel Zjednoczonej Europy. Wyemigrował z Polski po stanie wojennym i przez kilkadziesiąt lat wiódł w Niemczech życie przeciętnego przedstawiciela klasy średniej wciągniętego w wyścig szczurów. Pewnego listopadowego wieczora wylew i częściowy zanik pamięci obracają w gruzy dotychczasowe życie Tracza, a jego przekonanie, jakoby nasz dom był tam, gdzie żyjemy, pracujemy i zarabiamy na chleb okazuje się fałszywe. Proces rehabilitacji uruchamia wspomnienia zepchnięte w podświadomość i pomaga mu odkryć siebie na nowo.