Friedensreich Hundertwasser



Friedensreich Hundertwasser (1928-2000) był malarzem, grafikiem i architektem, jedną z najwybitniejszych postaci artystycznych XX wieku. Jego bogata wyobraźnia twórcza przejawiała się w malarstwie, grafice, sztukach użytkowych i architekturze.

Friedensreich Hundertwasser (prawdziwe nazwisko: Friedrich Stowasser) szanował wszystko, co żyje – co budował kwiatami i roślinami.
Wykorzystywał wszelkie środki, by wyrazić swoją głęboko humanistyczną filozofię życia, która głosiła potrzebę tworzenia harmonii między człowiekiem a otaczającym go środowiskiem.

Jego sztuka wywodzi się z wiedeńskiego świata przełomu wieków, a jej źródła można odnaleźć w formalnych skarbach secesji i metodach pracy Wiener Werkstätte. Jednak w trakcie swojej kariery był również poruszony tak odległymi zjawiskami artystycznymi, jak malarstwo naiwne, Art Informel i architektura Antoniego Gaudiego. W jego niezwykle bogatej grafice i sztuce użytkowej możemy zaobserwować feerię barw i kształtów równie często, jak w jego budynkach. W jego obrazach natura jest często abstrakcyjna, ale jego budynki są otoczone, zadaszone lub ich otwory wypełnione zielonymi drzewami i kwitnącymi krzewami, które w harmonii z kolorowym, falującym otoczeniem architektonicznym, kształtującym każdy kąt w łuk, głoszą ekologiczny światopogląd ich twórcy.

Ekologiczny spalarnia odpadów, projektant osiedli mieszkaniowych, szkół i kościołów, które stały się częścią wiedeńskiego krajobrazu, wyróżniał się niekonwencjonalnym sposobem myślenia, twórczością i wyglądem, zadziwiając zarówno znawców sztuki, jak i laików. Żył w ubóstwie i bogactwie i umarł w ubóstwie i bogactwie.
Nie było kontynentu ani kraju, którego by nie znał, gdzie nie pracował, by połączyć ludzkie przeznaczenie z naturą. Z powodu żydowskiego pochodzenia cierpiał z powodu świata narodowego socjalizmu nawet w podeszłym wieku. W wieku sześćdziesięciu jeden lat wyemigrował do „wolnego świata”. Do Nowej Zelandii, bo nie mogło być dalej. („Lubię obejmować glob obiema rękami i oczami!”)
Na swoim czterystuhektarowym gospodarstwie własnoręcznie zasadził trzydzieści tysięcy, a nawet trzysta tysięcy (według niezliczonych doniesień medialnych) drzew, a w swoim domu zaczerpnął wszystko z natury. Zawiesił oświetlenie na winoroślach, stworzył toaletę humusową i czerpał prąd z energii słonecznej…
Hundertwasser zmarł w wieku siedemdziesięciu jeden lat na pełnym morzu. Chciał się zdrzemnąć przed kolacją w swojej luksusowej kabinie na statku Królowa Elżbieta II. Po prostu zasnął. Los był dla niego łaskawy, odszedł z tego świata w swoim ulubionym otoczeniu. Poprosił o ekologiczny pochówek. Dziś spoczywa pod tulipanowcem na swojej posiadłości.
„Marzenie człowieka może łatwo stać się rzeczywistością, ale sama rzeczywistość jest bardzo jałowa, jałowa. Malarstwo charakteryzuje się bogactwem barw i radością. Obraz to nie fotografia, musi rozwijać się sam. Obraz nie jest mój, zostałem wybrany, aby pomóc go stworzyć. Oczywiście, kiedy artysta pracuje, samozadowolenie jest również terapią. A jeśli dzięki dziełu sztuki możemy zbliżyć się choć o krok do Boga, dlaczego mielibyśmy tego nie zrobić?!”
Wyprzedaż domowych Skarbów