Hobi – mały, puchaty i… zapomniany

Jestem Hobi.
Mały, puchaty i pełen nadziei.
Mam dopiero 2 latka, a już od ponad roku siedzę w gminnym kojcu…
Nikt się mną nie zachwycił. Nikt nie zapytał. Nikt nie pokochał.
Czy naprawdę nie zasłużyłem na dom? Na człowieka? Na własne legowisko i miskę?

Jestem cudownym, młodziutkim psiakiem – kocham ludzi, marzę o spacerach, głaskach i przytulaniu.
Nie mam wielkich wymagań – chcę tylko mieć kogoś, dla kogo będę całym światem.
Czy znajdzie się serce, które w końcu zabije dla mnie?

Proszę Was z całego psiego serca – udostępnijcie mnie. Może dzięki Tobie ktoś mnie pokocha: