Kolekcja domowa.

Stan bardzo dobry.

ytułowy pan Sommer – wysoki, chudy, z nieodłączną laską i plecakiem – dziwnym trafem zawsze pojawia się przed bohaterem w ważnych chwilach jego dzieciństwa. Dlaczego nieustannie chodzi po okolicy? Czyżby miał „o jedną nogę za dużo”? Niezwykle śmieszna minipowieść o fruwaniu, chodzeniu po drzewach, pierwszej miłości i lekcjach fortepianu u demonicznej panny Funkel.
„Nikt nie wiedział, jak pan Sommer ma na imię, Peter, Paul, Heinrich czy Franz-Xaver, ani czy przypadkiem nie jest doktorem Sommerem lub profesorem Sommerem, albo profesorem doktorem Sommerem – znany był jedynie i wyłącznie jako pan Sommer. Nikt nie wiedział też, czy pan Sommer wykonuje jakiś zawód, czy w ogóle jakiś zawód ma lub kiedykolwiek miał. Wiedziano tylko, że pani Sommer wykonuje zawód, a mianowicie zawód lalkarki. Skąd pochodzili Sommerowie, nikt nie wiedział. Po prostu któregoś dnia przybyli – ona autobusem, on pieszo – i od tej pory już byli”.

Zapraszam