W czasach poprzedzających upowszechnienie się Internetu, a także obecnie, gdy dostęp do niego jest z różnych względów trudny lub niemożliwy, radio było, jest i będzie jego odpowiednikiem: najszybszym i tanim źródłem informacji, a także rozwijającym wyobraźnię i poszerzającym horyzonty kulturotwórczym, dźwiękowym oknem na świat.
Niniejsza książka jest próbą zwięzłego, a zarazem krytycznego przedstawienia historii polskiej radiowej myśli technicznej, radia i radiofonii w Polsce w latach 1918–1989.
Opowiada ich dzieje kolejno w II Rzeczpospolitej, podczas II wojny światowej i w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej przez pryzmat opowieści o radiu, radioodbiornikach i ich producentach oraz o ludziach, którzy z pasją, niekiedy z poświęceniem, a nawet z narażaniem własnego życia, je tworzyli. Są to bogato ilustrowane małe i duże, mniej lub bardziej znane historie o tym, jak słowem i dźwiękiem radio i radiofonia przyczyniały się do umocnienia ducha Niepodległej w okresie jej odbudowy oraz do jego podtrzymania, gdy znów musiała walczyć o swój byt.
Radio to nie tylko jednokierunkowe przesyłanie treści. To także niezastąpione – nawet w dobie dzisiejszej technologii cyfrowej – narzędzie komunikacji dwustronnej. Z tego względu osobne miejsce poświęcono dwóm obszarom, w których polska myśl techniczna zapisała szczególnie ciekawe karty: radiołączności na morzu i w górach, środowiskach bardzo trudnych i wymagających.