Język naturalny jest funkcją ludzkiej natury i kultury oraz umysłowego poznania i doświadczenia. Utożsamianie języka z umysłem jest poznawczym nieporozumieniem. To nie język myśli, lecz umysł. To nie język jest kreatywny, lecz umysł. Zarazem bez języka, bez umysłu lingwistycznego, nie byłoby socjokultury. To nie język, lecz umysł włada poznaniem, kreowaniem, postępowaniem. Na gruncie zdroworozsądkowym i potocznym język etniczny stanowi osobliwe narzędzie dające się przyrównać do "interpretacyjnych okularów", częściowo narzucających widzenie, przeżywa - nie i rozumienie siebie, innych, środowiska i rzeczywistości.