Esti ma 10 lat. Trafiła do nas w zeszłym roku, kiedy błąkała się w okolicy Zameczna. Okazało się, że jest zaczipowana, ale dane w czipie były błędne. Udało nam się jednak po kolei odtworzyć jej historię.

W 2013 roku, jako kilkumiesięczne szczenię trafiła do schroniska wraz z rodzeństwem. Została z niego adoptowana kilka miesięcy później i kolejne 9 lat wiodła szczęśliwe życie u boku swojego pana. W 2022 roku jej pan zmarł, a niechcianego psa wywieziono spod domu ok. 30 km dalej, pozbywając się jak niepotrzebnego śmiecia. Niestety nie udało się znaleźć sprawcy tego porzucenia, ani pociągnąć go do odpowiedzialności. Wiemy tylko, że pies przez kilka dni po śmierci pana błąkał się pod domem. Wywieźć go mógł każdy, zarówno z rodziny zmarłego, jak i sąsiadów. Nie ma psa - nie ma problemu...

Suczka trafiła do nas z kulawizną łap, było nawet podejrzenie, że została potrącona. Przeszła więc badania obrazowe pod tym kątem - zdjęcia rtg wykonaliśmy praktycznie całego psa (łapy, miednica, kręgosłup), nie wykazały jednak żadnych złamań. Była po prostu mocno poobijana - być może ktoś próbując ją przegonić sprzedał jej solidnego kopniaka? Tego się nie dowiemy, możemy tylko gdybać...

Usg wykazało guzy na jajnikach, jednak zarówno usg jamy brzusznej jak i rtg klatki piersiowej nie wykazało przerzutów. Ze względu na wiek przeszła również badania kardiologiczne, które wykazały już zmiany starcze. Decyzją kardiologa jednak ze względu na inne wyniki (przy obecnej wadzie powinna otrzymywać leki obniżające ciśnienie, które Esti samo w sobie ma już dość niskie) - zdecydowano o nie włączaniu jej póki co leków, aby nie pogorszyć sprawy. Musiała jednak otrzymać dodatkowe leki przed narkozą, aby operacja była bezpieczniejsza. Wszystko się udało i Esti przeszła zabieg ovariohisterectomii, podczas którego usunięto razem z jajnikami paskudne guzy.

Czego brakuje jej do szczęścia? Nowego, kochającego domu. Takiego, który zapewni jej spokojną i szczęśliwą starość. Domu pełnego miłości, cierpliwości i zrozumienia.

Lubi inne psy, mimo wieku chętnie się z niektórymi bawi. Nie da sobie jednak w "kaszę dmuchać" i jeśli jakiś pies "przegina", wyraźnie daje mu to do zrozumienia. Jest strasznym łasuchem, w misce nie zostawi ani okruszka - być może jest to spowodowane tym, że w okresie pomiędzy śmiercią jej pana, a trafieniem do nas przez przynajmniej kilka dni musiała walczyć o zdobycie pożywienia. Potrafi chodzić na smyczy, chętnie wychodzi nawet na dłuższe spacery - chociaż ze względu na wiek preferuje raczej te w spokojnym tempie, bardziej energiczne szybko ją męczą. Lubi wyglądać przez okno - nawet jeśli wiąże się to ze staniem na blacie, który do stania wcale nie służył ;) Trzeba liczyć się więc z tym, że na początku może testować gdzie da się i wolno w domu wejść. Lubi ludzi, a najszybciej do jej serca trafić przez żołądek ;) Wybrała się z nami również do przedszkola, gdzie świetnie poradziła sobie wśród dzieci.

Obecnie nie przyjmuje żadnych leków, musi być jednak pod opieką kardiologa, aby w razie pogorszenia serduszka (co z racji wieku pewnie prędzej czy później nastąpi) - wejść z konieczną suplementacją. Jest zaszczepiona na choroby zakaźne oraz wściekliznę, wykastrowana oraz zaczipowana.