Eminem powrócił. Pełen gniewu, świetnych tekstów i... przebojowych rytmów. "Live From New York City" to udany koncert, który - czy się to komuś podoba, czy nie - wychodzi poza ramy wąsko pojmowanego rapu.

Eminem od zawsze mi imponował. Na pierwszy rzut oka można było stwierdzić, że od początku swojej kariery świadomie wychylał się i wystawiał na ciosy od czarnej społeczności raperów i hip-hopowców. Te gatunki przez lata były uznawane za oazę Afroamerykanów, ich osobisty wyraz buntu, własny głos, którego wcześniej nie mieli.

I nagle pojawia się wyszczekany białas, który śmie rapować i to na najwyższym poziomie. W dodatku udało mu się zwrócić uwagę masowej wyobraźni, wcale nie tym, że jest białym raperem, ale przede wszystkim znakomitym stylem, kompozycjami oraz oczywiście kapitalnymi tekstami. Ciekawe metafory, mieszały się wymyślnymi rymami, a wszystko to ubrane w perfekcyjnie wyszyte połacie rytmu.

"Live From New York City" to solidna płyta. Dobrze wyprodukowana, z paroma ciekawymi pomysłami, kilkoma utworami z przyjemnymi refrenami i mnóstwem znakomitych tekstów. To już nie ten sam Eminem co za czasów Slim Shady’ego. Ale może to i lepiej?

01. Backstage 1
02. Evil Deeds
03. Mosh
04. Business
05. Rain Man
06. Ass Like That
07. Puke
08. Kill You
09. Like Toy Soldiers
10. Git Up
11. How Come
12. Rock Star
13. 40 Oz
14. My Band
15. Backstage 2
16. Stan
17. The Way I Am
18. Just Don't Give A Fuck
19. Got Some Teeth
20. Stay 'Bout It (Aqua)
21. The Set Up
22. Like Dat
23. Cleaning Out My Closet
24. Mockingbird
25. Just Lose It
26. Backstage 3
27. Lose Yourself