„Pamiętam, jak strasznie się bałam, kiedy kończyłam przepisywać na maszynie manuskrypt naszego z Jankiem Kałużą pierwszego przekładu Egzorcysty. Minęło prawie czterdzieści lat, a ja pracując teraz nad nową, poszerzoną wersją, bałam się jeszcze bardziej. To jest naprawdę horror wszech czasów!”
– Dagmara Chojnacka, współautorka przekładu
Georgetown w Ameryce, lata 70. XX wieku. Dwunastoletnia Regan bawi się spirytystyczną tabliczką ouija. Nawiązuje kontakt z bytem przedstawiającym się jako Kapitan Howdy.
Wkrótce w jej otoczeniu dochodzi do paranormalnych zjawisk, a dziewczynka przejawia objawy opętania. Zaniepokojona drastycznymi zmianami w zachowaniu córki oraz niewytłumaczalnymi zdarzeniami Chris MacNeil, uwielbiana gwiazda filmowa, zabiera Regan do lekarza. Ponieważ ani ten, ani kolejni lekarze niczego nie potrafią ustalić, zdesperowana Chris prosi o pomoc znajomego duchownego, przechodzącego poważny kryzys wiary młodego ojca Damiena Karrasa. Ten podejmuje się odprawienia egzorcyzmów. Pomocy udziela mu doświadczony, schorowany ojciec Lankester Merrin, dla którego spotkanie z demonem okazuje się nie być pierwsze.
Rozpoczyna się walka o uwolnienie dziewczynki z rąk demona.
Na podstawie powieści powstał wielokrotnie nagradzany (między innymi dwoma statuetkami Akademii Filmowej) jeden z najbardziej szokujących obrazów w historii, kultowy dziś film w reżyserii Williama Friedkina.

„Powieść grozy bez czekania, aż wybije północ”.
– „The Boston Globe”
„Niewielu czytelników zachowa zimną krew. Egzorcysta ma się tak do innych powieści tego gatunku, jak równanie Einsteina do kolumny cyfr w rachunkach księgowych”.
– „New York Times Book Review”
„Ogromnie wciągająca lektura. Trzyma czytelnika jak w imadle godnym Poe'go”.
– „Los Angeles Times”
„Cudownie pasjonująca!”
– „Newsweek”
„Absolutnie doskonała! Blatty przekonuje, że ta straszna historia mogła zdarzyć się naprawdę”.
– „Cleveland Plain Dealer”
„Nie mogłem się oderwać od Egzorcysty do samego świtu. Wstrząsająca historia prowadząca do gwałtownego rozwiązania”.
– „Cosmopolitan”
„Powieść, która czyta się sama. Poe i Mary Shelley pewnie by przyznali, że Blatty operuje w ich wieloznacznym stanie zawieszania pomiędzy światem rzeczywistym i nadprzyrodzonym. Jeży włosy na głowie”.
– „Life”
„Niesłabnący stan napięcia”.
– „Publishers Weekly”