Wtargnięcie technologii cyfrowej czy szerzej mediów elektronicznych w przestrzeń życia codziennego spowodowało zmiany nie tylko na płaszczyźnie komunikacji, ale także biologii czy nawet ontologii. Wobec powyższych procesów determinowanych obecnością nowych mediów autorzy książki Edukacja w czasach cyfrowej zarazy stawiają kluczowe pytanie: na ile współczesna edukacja odpowiada na ten problem? Nie chodzi tu jednak o wprowadzanie nowych mediów jako narzędzi w praktyce pedagogicznej, ale o stworzenie całkowicie nowego spojrzenia na edukację, zbudowaną na koncepcji nowych mediów i ich właściwości, odpowiadającej strategiom uczenia się i percepcji zgodnych z najnowszymi odkryciami z zakresu psychologii i neurobiologii, przy jednoczesnym utrzymaniu powagi i statusu humanistyki.