Dwie monety z czasów biblijnych, współczesne Jezusowi, wzmiankowane w Ewangeliach, będące w codziennym użytku w pierwszej połowie pierwszego wieku na obszarze Judei.

1. Bardzo rzadka moneta Heroda Antypasa (lata 4 pne - 39 ne) zachowana w dobrym stanie - w pełni widoczny napis HEROD TETRARCHA (na awersie) i TYBERIADA (na rewersie). To Herod Antypas był obecny przy skazaniu Jezusa na śmierć, również on kazał aresztować i ściąć Jana Chrzciciela (pod wpływem pasierbicy Salome, córki Herodiady i Heroda Filipa). Moneta zamknięta w gradingowanej (ocenionej przez rzeczoznawcę) nieotwieralnej slabie co gwarantuje autentyczność.

Ewangelista Łukasz opisuje to tak:

Na widok Jezusa Herod bardzo się ucieszył. Od dawna bowiem chciał Go ujrzeć, ponieważ słyszał o Nim i spodziewał się, że zobaczy jaki znak, zdziałany przez Niego. Zasypał Go też wieloma pytaniami, lecz Jezus nic mu nie odpowiedział. Arcykapłani zaś i uczeni w Piśmie stali i gwałtownie Go oskarżali. Wówczas wzgardził Nim Herod wraz ze swoją strażą; na pośmiewisko kazał ubrać Go w lśniący płaszcz i odesłał do Piłata. W tym dniu Herod i Piłat stali się przyjaciółmi. Przedtem bowiem żyli z sobą w nieprzyjaźni. {Łk 23,8-12}

Moneta przedstawia pionową gałązkę palmową otoczoną greckim napisem „Herod Tetrarcha”. Nazwa miasta - Tyberiada (nazwana przez Antypasa na cześć rzymskiego cesarza Tyberiusza) - gdzie bito monety, zawarta jest w wieńcu na rewersie.

Herod Antypas "lis" Rok 34 (30-31 ne) Średnica:24 mm, Waga:11,33 g Awers: Reed pionowo, data „Heroda Tetrarchy” Rewers: Inskrypcja w wieńcu „Tyberias” Ref: RPC 4926, TJC 84

2. "Tribute Penny" - moneta biblijna , Denar Tyberiusza, na podstawie tego typu monety Jezus Chrystus {Ew. Mateusza 22:17-21} nauczał:
„Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.”

Awers:
Głowa Tyberiusza w prawo.
Napis: TI CAESAR DIVI AVG F AVGVSTVS
Tłumaczenie:
Tyberiusz Cezar Divi Augusti Filius August.
Tyberiusz Cezar, syn boskiego cesarza Augusta (Augustus).

Rewers: Postać kobieca, drapowana, prawa, siedząca, trzymająca prawą gałąź i odwrócona włócznia, na krześle z ozdobnymi nogami pod krzesłem potrójna linia.
Napis: PONTIF MAXIM
Tłumaczenie: Pontifex Maximus

Moneta srebrna
Waga: ~3,6 g;
Średnica : 18mm;
Mennica: Lugdunum, współczesny Lyon.

- - - - - - -

ŻEBY WIDZIEĆ TRZEBA WIEDZIEĆ :

HEROD Antypas (ur. ok. 22 p.n.e., zm. po 39 n.e.) – tetrarcha Galilei i Perei od 4 p.n.e., syn Heroda Wielkiego i brat Heroda Archelaosa. Założyciel Tyberiady. Po śmierci Heroda Wielkiego, cesarz rzymski August podzielił swoje królestwo między trzech jego synów. Herod Antypas otrzymał czysto żydowskie, ale szeroko oddzielone tereny – Galileę i Pereę (żydowską Transjordanię). Antypas odgrywa kluczową rolę w Nowym Testamencie co zwiększa atrakcyjność jego monet, które są trudno dostępne na rynku numizmatycznym. Poślubił swoją bratową Herodiadę, czym wywołał oburzenie wśród Żydów. Skazał na śmierć krytykującego ten związek Jana Chrzciciela. W 39 roku został skazany na wygnanie przez Kaligulę.

„A król Herod (Antipas) usłyszał o nim (bo jego imię rozprzestrzeniło się po całym świecie) i powiedział, że Jan Chrzciciel zmartwychwstał” (Marka 6:14).

TYBERIUSZ Klaudiusz Neron był drugim cesarzem rzymskim z dynastii julijsko-klaudyjskiej, która panowała w latach 27 p.n.e. – 68 n.e. Zasłynął jako świetny wódz, jednak pamięć o jego zwycięstwach niewątpliwie przyćmiły opowieści o dekadenckich fanaberiach starego monarchy na wyspie Capri. Gdy Tyberiusz oddawał się uciechom, we wschodniej prowincji cesarstwa – Palestynie miały miejsce wypadki, które na zawsze zmieniły bieg historii. Tam swoje nauki głosił i został ukrzyżowany Jezus Chrystus.

Urodził się w 42 roku p.n.e. jako syn Tyberiusza Klaudiusza Nerona i Liwii Druzylli. W 39 r. p.n.e jego matka rozwiodła się z jego biologicznym ojcem i poślubiła Oktawiana (później pierwszego cesarza), który adoptował pasierba. W związku z tym zyskał on prawa do tronu.

Wstąpił na tron w 14 r. n.e. już jako mężczyzna dojrzały. Liczył wówczas pięćdziesiąt pięć lat. Uchodził za człowieka wyniosłego i nieprzystępnego. Zapamiętano go jako mrocznego i ponurego samotnika, choć potrafił znakomicie przemawiać w senacie, dzięki starannemu wykształceniu oraz zainteresowaniu literaturą. Czas spędzony u boku cesarza-ojczyma wykorzystał przede wszystkim dla zdobycia doświadczenia politycznego i wojskowego.

Kariera przyszłego cesarza rozpoczęła się dość wcześnie, ponieważ został kwestorem (sędzia śledczy i oskarżyciel publiczny) w wieku 17 lat. Został konsulem w 13 roku p.n.e. W czasach republiki konsulowie posiadali niemal nieograniczoną władzę cywilną, wojskową i religijną, która stopniowo słabła wskutek tworzenia urzędów przejmujących ich kompetencje. W czasach cesarstwa konsul był już wyłącznie funkcją honorową.

Tyberiusz zapisał się w historii jako jeden z największych rzymskich dowódców. Jego podboje Panonii (obecnie tereny zachodnich Węgier, wschodniej Austrii, północnej Chorwacji), Dalmacji (dziś Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Kosowo), Recji (wschodnia Szwajcaria, Lichtenstein, zachodnia Austria) oraz części Germanii położyły podwaliny pod północną granicę państwa.

Tyberiusz zapisał się nie tylko na kartach historii. Informacje o nim zawarte są także w Biblii. To w czasach jego rządów działał i poniósł śmierć krzyżową Jezus Chrystus. Działo się to gdy namiestnikiem Judei był Poncjusz Piłat. Jak relacjonuje ewangelista św. Łukasz w piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza rozpoczął swą działalność Jan Chrzciciel. Wspomnienie o władcy przywołuje także Tyberiada, miasto nad Jeziorem Galilejskim nazwane tak na jego cześć.

O rzymskim numizmacie z czasów Tyberiusza wspomina w swej ewangelii św. Marek (Mk 12: 13-17). Uważa się, że monetą, która podano Jezusowi pytając czy należy płacić podatki cezarowi był srebrny denar z wizerunkiem władcy i jego matki Liwii Druzylli. Zbawiciel pokazał denara zebranym i zapytał czyj to wizerunek. Gdy padła odpowiedź, że cezara rzekł: „Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga”.

Podobne przedstawienia jak na opisanym powyżej denarze występowały także na złotych aureusach. Monety te wybijano zazwyczaj w kruszcu próby 980/1000. Ich waga, na przestrzeni lat, oscylował pomiędzy ok. 7,80 a 6.60 g.

Aureusy produkowano m.in. w Lugdunum czyli dzisiejszym Lyon we Francji. Miasto założono w 43 r. p.n.e. Było stolicą rzymskiej prowincji Gallia Lugdunensis. Około. 15 r. p.n.e., za panowania Oktawiana, uruchomiono tam mennicę, która zastąpiła mennicę funkcjonującą w Hiszpanii. Wybór miejsca był podyktowany dogodnym położeniem między hiszpańskimi kopalniami srebra i złota a ośrodkami, w których stacjonowały legiony nad Renem i Dunajem, strzegące bezpieczeństwa północnych granic imperium.

Tyberiusz i jego złoty aureus.
Złoty aureus z mennicy w Lyonie, po 16 r. n.e.; na awersie głowa Tyberiusza, na rewersie matka cesarza Liwia Druzylla jako personifikacja pokoju (Pax);
Awers aureusa zdobiła głowa Tyberiusza w wieńcu laurowym, zwrócona w prawo. W otoku napis: TI CAESAR DIVI AVG F AVGVSTVS (Tyberiusz, syn boskiego cesarza Oktawiana Augusta, cesarz).

Na rewersie widniała siedząca postać kobiety – matka cesarza Liwia Druzylla jako personifikacja pokoju (Pax), zwrócona w prawo, trzymająca berło i gałązkę. W otoku napis: PONTIF MAXIM (najwyższy kapłan).

W I i II w. rzymski system monetarny składał się z monet złotych (aureusów), srebrnych (denarów), mosiężnych (sestercji, dupondiusów) oraz miedzianych (asów, semisów, kwadransów). Jeden aureus równał się 25 denarom = 100 sesterciom = 200 dupondiusom = 400 asom = 800 semisom = 1600 kwadransom.

WYPRZEDAŻ PRYWATNEJ KOLEKCJI

Gwarancja oryginalności GLIWICKIEGO CENTRUM NUMIZMATYCZNEGO

Możliwość weryfikacji autentyczności:

https://eccgrading.pl/grading-weryfikacja