Dzień dobry, człowieku!

Nazywam się Łucja – imię kobiece, dostojne i pełne klasy. Pasuje do mnie idealnie, prawda?
Nie zawsze jednak tak było. Kiedyś byłam tylko cieniem – bezimienną, głodną kotką walczącą o przetrwanie.
Dziś jestem w schronisku, już najedzona, bezpieczna… ale wciąż czekam. Czekam na dom, w którym ktoś wreszcie powie: „Łucjo, jesteś u siebie.”

Mam około 8–10 lat. Moje futerko w tygryskowe prążki jest miękkie jak aksamit, a złotozielone oczy pełne są wdzięczności i mądrości.
Nie potrzebuję wiele – tylko obecności człowieka, ciepłej dłoni i miejsca na kanapie, gdzie mogłabym zasnąć spokojnie, wiedząc, że już nigdy nie będę sama.

Jestem łagodna, kochająca i wierna. Uwielbiam głaskanie, przytulanie, ciche rozmowy – te chwile, gdy ktoś jest blisko i wszystko staje się dobrze.
W schronisku brakuje czasu na takie momenty… a ja tak bardzo ich potrzebuję.

Czy dasz mi szansę?
Czy pozwolisz, bym resztę życia spędziła w cieple, które dają tylko dobre serca?

Jeśli chcesz mnie poznać, zadzwoń do mojej opiekunki, Pani Angeliki – numer znajdziesz w ogłoszeniu.
Jeśli nie odbiera, wyślij SMS z prośbą o kontakt – na pewno oddzwoni.
Czekam w schronisku niedaleko Tarnowskich Gór (woj. śląskie).
Adopcja odbywa się zgodnie z procedurami.

Może to właśnie Ty sprawisz, że Łucja wreszcie pozna, czym jest prawdziwy dom?