W ogłoszeniu znajdują się wszystkie dostępne zdjęcia.
Produkty które sprzedaję są całkowicie nowe, bardzo często oryginalnie zapakowane przez producenta.
Jeżeli nie znalezli Państwo poszukiwanego tytułu w mojej ofercie bardzo proszę o kontakt.
Jest możliwość wystawienia zbiorczego ogłoszenia, oraz negocjacji ceny w przypadku zamówienia kilku produktów o łącznej wartości powyżej 100 zł.
Z racji dużej ilości ogłoszeń bardzo proszę o kontakt poprzez OLX.

Niniejsza publikacja stanowi suplement do wydanej w 2015 roku pracy pt
Kapitan Jan Dubaniowski „Salwa” 1912–1947
Po ukazaniu się książki zaczęły napływać nowe informacje, zdjęcia i dokumenty, przede wszystkim od rodzin związanych z oddziałem „Salwy”

Skłoniło to również autora do wyjazdów w teren, aby przeprowadzić rozmowy z tymi osobami, zachować dla potomnych przechowywane przez nich pamiątki rodzinne
Z ich opowieści wyłania się ponury obraz lat powojennych, wszechwładzy komunistycznego aparatu represji
Mówili o tym zarówno członkowie rodzin żółnierzy „Salwy”, jak i ci, którzy partyzantom tylko pomagali
Za okazanie najmniejszej „dobrowolnej czy wymuszonej” pomocy spadały na ludzi najsurowsze represje
Aresztowano i bito w czasie przesłuchania za to, że podali szklankę mleka, że przenocowali partyzanta, ale i za to, że partyzant sam, nie pytając nikogo o pozwolenie, nalał sobie wody ze studni do picia
Represjonowano za nie dość szybkie powiadomienie organów bezpieczeństwa
Jeżeli ktoś się wybronił, że udzielił pomocy pod przymusem przystawionego do głowy pistoletu, mógł czasami liczyć, że cała historia skończy się tylko na pobiciu w czasie przesłuchania
Jeszcze okrutniej traktowana była najbliższa rodzina
Komuniści stosowali zasadę odpowiedzialności zbiorowej: często matka, ojciec, brat czy siostra trafiali do więzienia, gdy ich syn lub brat, który był w partyzantce, pozostawał nieuchwytny
Nawet przyprowadzenie księdza do spowiedzi ściganemu kończyło się wyrokiem
Rozmówcy autora bardzo dobrze pamiętali nazwiska swoich oprawców - Marian Koza czy Trybuś

Autor dotarł do ostatnich żyjących świadków wydarzeń, odnalazł w Centralnym Archiwum Wojskowym teczkę personalną por
Jana Dubaniowskiego, od rodzin partyzantów uzyskał dotąd nieznane zdjęcia i dokumenty