Książka z biblioteczki własnej. Stan jak na zdjęciach. Raz czytana.

Napisana prostym, ale jednocześnie pięknym i poetyckim językiem, częściowo alegoryczna opowieść o życiu, śmierci, miłości, smutku, procesie twórczym, niereformowalnie krótkiej ludzkiej pamięci i o czym tam jeszcze. Nienachalna mądrość "Zmierzchów" jest doprawdy ujmująca. Przyjemność z lektury minimalnie umniejsza fakt, iż tłumaczka nie zawsze zdaje się być za pan brat z językiem polskim.
Lektura dla osób będących w posiadaniu otwartej głowy, które w przeciwieństwie do recenzentki o nicku Paideia nie wystawiają niskich ocen, bo "nie nadążają za myślą autora" i które są w stanie pogodzić się ze światem przedstawionym, w którym występują jednocześnie jeżdżące autobusy oraz gadające zwierzęta (!).