Czesław Miłosz
Instytu Literacki Paryż
Miasto bez imienia - 1969 r.
Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada - 1974 r.

Poetycki tom z 1969, zawierający z jednym wyjątkiem utwory z lat 1961-1968 (datowane nie tylko w Berkeley, lecz także we Francji i Szwajcarii podczas wakacyjnych podróży do Europy),w tym dwa poematy – tytułowy oraz Na trąbach i na cytrze, a także cykl dziewięciu wierszy Zapisane wczesnym rankiem mową niezwiązaną. Główny motyw tomu to napięcie między ekstazą a pamięcią w perspektywie medytacji nad własnym losem - ekstatyczne zachwycenie światem w wielu wierszach przerywają obrazy przeszłości, wizje pamięci. Wyobraźnia historyczna najpierw kapituluje tu przed bezosobowym ogromem piękna, potem odnosi zwycięstwo. Tom wyróżnia dykcja wersetu biblijnego, którym Miłosz, jak sam twierdził, był zawsze zafascynowany, ponieważ dawał możliwości „wyjścia poza system metryczny i objęcia więcej świata, zawarcia więcej świata”. W dominacji tego wersetu, obecnego w 14 z 26 utworów, można też widzieć wpływ lektury Walta Whitmana, Allena Ginsberga, a także Aleksandra Wata, oraz zapowiedź tłumaczeń biblijnych. Wiele utworów z tego tomu jest interpretowanych wyjątkowo rzadko. W Antologii osobistej znalazły się wiersze Jakże znosiłeś, Biel, Moja wierna mowo, Ars poetica? oraz fragmenty tytułowego poematu.

Tom poetycki Czesława Miłosza wydany w 1974 w Paryżu przez Instytut Literacki jako 245. tom Biblioteki „Kultury”.
Zbiór zawiera wiersze powstałe w latach 1962–1974, które w większości publikowane były na łamach paryskiej „Kultury”. Tytuł zbioru pochodzi z wersetu psalmu 113 (112): „Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada, niechaj świat Bogu chwałę opowiada” – śpiewanego w kościołach podczas nieszporów.
Opis pozycji
Paryż 1974. Instytut Literacki.
Seria: Biblioteka "Kultury", tom 245