Znakomite reportaże Lidii Ostałowskiej po dwudziestu latach od pierwszego wydania wciąż nie tracą aktualności. Niestety. Mimo upływu lat, zaangażowania zarówno prywatnych, jak i międzynarodowych organizacji sytuacja Romów wciąż pozostaje zła, nierzadko zmieniła się na gorsze. Żadne z postkomunistycznych państw nie wypracowało dobrego modelu współistnienia z mniejszością romską, która – na co dzień niewidoczna – przypomina o sobie niemal wyłącznie w nagłówkach alarmujących newsów.
Cygan to Cygan pokazuje złożoność środowiska romskiego, na którą nakładają się mentalność gadziów i tożsamość narodowa państw, w których żyją Limalo, Marika, Ziutek, Badzio, Romek i wielu innych, z paszportem polskim, bułgarskim, serbskim, węgierskim.