Safir – pies, który jeszcze nie umie kochać… ale bardzo chce
Safir ma zaledwie 2–3 lata, a już nosi w sobie więcej lęku, niż powinien znać jakikolwiek pies.
Ale też więcej nadziei, niż można by się spodziewać.
To pies, który patrzy na człowieka z tęsknotą i strachem jednocześnie.
Chciałby podejść, ale coś go zatrzymuje. Chciałby zaufać – ale jeszcze nie wie, jak.
W jego oczach kryje się pytanie:
„Czy ty mnie nie skrzywdzisz?”
Safir potrzebuje domu, który nie będzie niczego oczekiwał.
Domu, który będzie obietnicą: masz czas, jesteś bezpieczny, jestem tu, kiedy będziesz gotowy.
Nie musi być idealnie – wystarczy spokojnie, cicho, cierpliwie. Bez presji. Bez pośpiechu. Bez krzyku.
To pies, który dziś jeszcze unika dotyku, ale już zaczyna odkrywać, że człowiek potrafi być dobry.
Uwielbia zabawy węchowe – wtedy się rozluźnia, zapomina na chwilę o lęku.
Zaczyna też wychodzić na pierwsze spacery, a jego przewodniczką i oparciem jest sunia z kojca – nieśmiała, ale odważniejsza. To od niej uczy się świata.
Safir nie miał szansy na normalną socjalizację. Trafił do schroniska młody, przestraszony – nikt nie nauczył go ufać, kochać, cieszyć się codziennością. Ale to nie jest koniec historii.
To dopiero początek.
Początek pięknej relacji z człowiekiem, który nie będzie oczekiwał gotowego psa, tylko podaruje mu to, czego nigdy nie miał: czas, zrozumienie, szansę.
Safir może zamieszkać z drugim spokojnym psem, ale nie musi.
Najlepiej odnajdzie się w domu bez małych dzieci i w spokojnej okolicy, gdzie codzienność nie będzie zbyt przytłaczająca.
Przebywa w schronisku w okolicach Tarnowskich Gór (woj. śląskie).
Adopcja poprzedzona jest rozmową i ankietą przedadopcyjną – chcemy znaleźć dom, który naprawdę go pokocha.
Jeśli umiesz kochać cierpliwie – Safir czeka właśnie na Ciebie.
Czeka na pierwszy dotyk, który nie zrani.
Na spojrzenie, które nie oceni.
Na człowieka, który zostanie.