Książka ta przedstawia dzieje polityczne Bizancjum w przełomowym okresie jego istnienia od śmierci Bazylego II (1025) do zdobycia Konstantynopola przez krzyżowców (1204). W okresie kryzysu państwa i jego odbudowy za dynastii Komnenów. W okresie brzemiennych w skutki wydarzeń takich jak Wielka Schizma Wschodnia czy wyprawy krzyżowe do Ziemi Świętej. Autor nie ogranicza się jednak tylko do historii politycznej, opisuje także stosunki społeczne, gospodarcze i religijne. Dużo miejsca poświęca też państwo ościennym, dzięki czemu losy Bizancjum nie znajdują się w geograficznej próżni.