Dwie kocie dziewczyny , dwie różne historie, jeden wspólny mianownik - brak miłości i walka o przetrwanie.

Bunia.
Było sobie piękne siedlisko pod lasem , mieszkała w nim bogata , uduchowiona rodzina.
Bardzo dbali o siebie , dbali też o swój ogród.
Z dumą prezentowali gościom wypielęgnowane drzewa i krzewy.
Specjalne miejsce w ich sercach zajmowała rozłożysta magnolia rosnąca przy kuchennym oknie.
Patrzyliśmy , już prawie podziwialiśmy..
kiedy pod drzewem coś się poruszyło.
Maleńka biało-czarna kuleczka.
Chuda, wyliniała, z zapuchniętymi oczkami.
Przerażeni pokazaliśmy „państwu” małą.
Wcale nie byli zdziwieni. Zdenerwowali się, że śmiała podejść pod dom i przeszkadzać.
To była ich kotka.
Z ulgą przyjęli naszą propozycję, że ją zabierzemy. W końcu taki brzydki kot nie pasuje do tak pięknego ogrodu.
Tak oto w naszym życiu pojawiła się Bunia.
Maleństwo ważyło 1kg mając skończone 6 miesięcy życia.
Była cieniem kota.
Tasiemiec, grzybica, glisty zjadające ją od środka, zaawansowany koci katar i świerzb sypiący się z uszu…
Jeszcze chwila i na pomoc byłoby za późno….
Ale magnolia? Tak. Ona była wyjątkowo piękna. :(

Beatka.
Osiedle przemysłowe. Huk maszyn, pędzące auta. Zgiełk i chaos.
W środku zdarzeń małe stadko kotów.
Żyjące jak cienie. W starych komórkach, wrakach aut.
Żyjące tak cicho, jak tylko się dało. Byle nikt nie zauważył, byle nikt nie skrzywdził.
Kolejne maluchy ginęły pod kołami aut, kolejne znikały w ciszy i cierpieniu.
Na szczęście ktoś je zauważył ale zamiast skrzywdzić-zaczął działać.
Stado zostało odłowione na kastracje, stanęły kocie domki, bezpieczna przestrzeń do życia.
Wśród dzikusków była też ona.-Beatka.
Delikatna, markurkowa piękność o niesamowitych , wiecznie zdumionych oczach.
Postanowiliśmy dać jej szansę, sprawdzić czy polubi człowieka.
Nie zawiedliśmy się.
Beatka z łatwością zamieniła miejskie życie na miękkie łóżko i ciepły dotyk ludzkiej ręki.
Teraz to jest jej świat, jej środek zdarzeń.

Bunia i Beatka.
Poznały się u nas. Dwie pokaleczone przez życie istoty.
Były dla siebie wsparciem.
Razem dochodziły do zdrowia i uczyły się nowego życia.
Teraz są nierozłączne.
Nigdy nie widzieliśmy takiej kociej miłości.
Czy uda się ich nie rozdzielać?
Czy pozwolimy im spędzić życie w poczuciu bezpieczeństwa i wzajemnej miłości?
Prosimy, pomóżcie nam!
To dwupak idealny. Ich przyszła rodzina to prawdziwi szczęściarze.

Bunia ma roczek, Beatka dwa latka.
Obie z kompletem badań i szczepień.
Obie gotowe na prawdziwy dom.

Szukamy im chaty bezpiecznej, niewychodzącej, z zabezpieczonym balkonem/oknami.

Piszcie, dzwońce, chętnie opowiemy o nich więcej.

50*****37