Tom 1- Królestwo Polskie 1815-1830- 217 s. reprint 1903;r Tom 2- Księstwo Warszawskie 1807- 1814 -367 s. reprint 1905 r. Armia Księstwa Warszawskiego;–;siły zbrojne;Księstwa Warszawskiego.Określenie „Armia Księstwa Warszawskiego” było nazwą występującą w dokumentach, przytaczane jest obecnie w literaturze znawców epoki (m.in., Gabriela Zycha i Mariusza Olczaka). W;Konstytucji Księstwa;można się spotkać z nazwą „siła zbrojna” albo „wojsko”, pisane małymi literami, jednak nie jest to nazwa własna tej formacji.W jej skład wchodzili: piechurzy:;fizylierzy,;woltyżerowie;i;grenadierzy; kawalerzyści:;ułani;(lansjerzy),;huzarzy,;kirasjerzy,;krakusi, strzelcy konni (szaserzy),;szwoleżerowie, artylerzyści:;artyleria piesza,;artyleria konna, wojska inżynieryjne:;saperzy,;pontonierzy,;korpus oficerski inżynierów pociągi (kolumna transportu wojskowego), służby medyczne, kapelanat wojskowy, administracja wojskowa, szkolnictwo wojskowe, sztab. Korpus oficerski Księstwa Warszawskiego składał się w swej masie z młodzieży drobnoszlacheckiej i mieszczańskiej, ale zdarzali się także synowie chłopscy. Dla wielu z nich otrzymanie patentu oficera dawało możliwość awansu społecznego. Co kilka miesięcy przełożeni sporządzali tzw. konduit-listy, a więc oceny przydatności do służby danego oficera, jego zdyscyplinowania, odpowiedzialności i wiedzy fachowej. Oceny te miały zasadniczy wpływ na dalsze awanse.Królestwo Polskie;(ros.;Царство Польское,;Carstwo Polskoje),;Królestwo Kongresowe,;potocznie;Kongresówka;– państwo utworzone decyzją;kongresu wiedeńskiego, połączone;unią personalną;z;Imperium Rosyjskim;w latach 1815–1832 na zasadzie;konstytucji 1815 rok, później do 1918 r. związek Królestwa Polskiego z;Cesarstwem Rosyjskim;regulował;Statut Organiczny;z 1832 r., choć jego przepisy często były przez władze rosyjskie łamane.W latach 1815–1832 posiadało własną konstytucję,;Sejm,;wojsko, monetę i szkolnictwo z;Uniwersytetem Warszawskim, a czynności urzędowe odbywały się w;języku polskim. Polskę łączyły z Rosją – osoba monarchy;(każdy imperator Rosji był jednocześnie;Królem Polski;i pod takim tytułem występował w Królestwie) oraz polityka zagraniczna, należąca do prerogatyw królewskich. Koroną królestwa była;polska korona cesarska. 26 lutego 1832 roku król;Mikołaj I Romanow;zniósł konstytucję Królestwa zastępując ją;Statutem Organicznym, który likwidował Sejm i samodzielną armię, wzmacniając związek Królestwa z Cesarstwem przy zachowaniu autonomii administracyjnej, przywrócił urząd namiestnika sprawującego władzę cywilną i wojskową.W latach 1832–1918 Królestwo Polskie zostało silniej zintegrowane z;Cesarstwem Rosyjskim;(choć cesarze rosyjscy nosili tytuł króla Polski i reprezentowali ich;namiestnicy). Posiadało stopniowo ograniczaną, a następnie zlikwidowaną autonomię; po jej likwidacji w roku 1874 zaczęto używać półoficjalnie na określenie ziem Królestwa, nazwę;Kraj Nadwiślański;(ros. Привислинский край), choć w języku potocznym dawna nazwa nadal funkcjonowała. W roku 1912 od kraju tego oderwano;gubernię chełmską.W lecie 1915 jego terytorium znalazło się pod okupacją;Niemiec;i;Austro-Węgier, ale do 1917;de iure;stanowiło ono część Imperium Rosyjskiego. Po przejęciu władzy w Rosji przez;Rząd Tymczasowy;stało się teoretycznie częścią;Republiki Rosyjskiej, a następnie 7 listopada 1917;Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Zrzekła się ona swoich roszczeń do terytorium dawnego Królestwa na podstawie artykułu 3;traktatu brzeskiego.Utworzone formalnie na mocy traktatu rosyjsko-austriacko-pruskiego;z 3 maja 1815, w którym mocarstwa dokonały podziału ziem;Księstwa Warszawskiego. Artykuł V tego traktatu głosił, że ziemie Księstwa Warszawskiego pozostające pod kontrolą rosyjską zostają połączone z Rosją;nieodzownie przez swoją konstytucję;i oddane;na wieczne czasy;w ręce;Najjaśniejszego Cesarza Wszechrosji. Traktat podziałowy wszedł później do aktu końcowego postanowień;kongresu wiedeńskiego;z 9 czerwca 1815.To skłania historiografię współczesną do uznania jego postanowień za faktyczną;cesję;terytorium okupowanego Księstwa Warszawskiego, co polscy historycy;Stefan Kieniewicz;i;Władysław Zajewski;nazywają;IV rozbiorem Polski, z czym nie zgadza się;Mieczysław Żywczyński;twierdząc, że termin „rozbiory” odnosił się do całego państwa polskiego w granicach z roku 1772.Współczesny historyk brytyjskiuważa, że;tyranię napoleońską po prostu zastąpiono tyranią rosyjską, austriacką czy pruską, a kongres faktycznie ratyfikował nowy podział Polsk.Później następowało stopniowe ograniczanie autonomii Królestwa Polskiego, zwłaszcza po stłumieniu;powstania listopadowego;w roku 1831 i;powstania styczniowego;w 1864 roku aż do formalnego zniesienia autonomii polityczno-administracyjnej tego terytorium w 1867 roku. Wciąż jednak zachowało się wiele odrębności prawno-ustrojowych (m.in. kodeks cywilny, ustrój wsi, status ludności żydowskiej, status jęz. polskiego), które odróżniały Królestwo Polskie od Cesarstwa Rosyjskiego.

Stan idealny