Biruta, lit. Birutė – żona wielkiego księcia Kiejstuta i matka jego dzieci, w tym Witolda. O jej życiu wiadomo niewiele, obrosło wokół niego wiele legend. Mogła być kapłanką Praurimy w Połądze, strzegła świętego ognia. Biruta, lit. Birutė (zm. w sierpniu 1382) – żona wielkiego księcia Kiejstuta i matka jego dzieci, w tym Witolda.
O jej życiu wiadomo niewiele, obrosło wokół niego wiele legend. Mogła być kapłanką (vaidilutė) Praurimy w Połądze, strzegła świętego ognia. Zauroczony nią Kiejstut miał ją porwać, kiedy odmówiła mu ożenku, motywując to poświęceniem się bóstwom. Małżeństwo zostało zawarte w latach 1342-1344. Biruta obdarzyła męża licznym potomstwem. W 1382 została uwięziona wraz z Kiejstutem i synem Witoldem, a następnie jeszcze w tym samym roku utopiona.
Staloryt wykonany w Paryżu w 1836 roku jako jedną z ilustracji do dwutomowego dzieła Leonarda Chodźki "La Pologne".