Książka nowa-powystawowa.

Okładka twarda.

Pojechałem do ZSRR kilka razy w 1991 i 1992 roku i więcej nie chciałem. Fantastyczni ludzie i obraza rozumu. Wielka sztuka i poniżające poszukiwania z opuszczonymi spodniami choć kawałka papieru toaletowego. Wspaniała architektura i okno wychodzące na górę śmieci na wysokość drugiego piętra. Zabrakło mi wtedy reporterskiego zrozumienia zabrakło determinacji. I oto Jacek Hugo-Bader wchodzi w imperium dla mnie. Bo kiedy czytam jego reportaże mam wrażenie że specjalnie dla mnie-czytelnika przeżywa te wszystkie przygody. Przeżywa je niejako w moim imieniu. Wiem że inni też mają takie wrażenie czytają i czują że to jest ich człowiek tam. I włazi gdzie ja bym się bał wleźć. Ryszard Kapuściński opisywał imperium z lotu ptaka uchwycił mechanizmy myślenia zachowań procesów. Hugo-Bader opisuje imperium z perspektywy wałęsającego się psa chwyta mechanizmy myślenia zachowań procesów i na dodatek szczura za ogon. Mariusz Szczygieł reporter Biała gorączka obłęd opilczy jest efektem długiego ciągu alkoholowego nazywanego po rosyjsku zapojem. Jej objawy to bezprzedmiotowy strach halucynacje i agresja. Postsowiecki świat opisany przez Hugo-Badera to rzeczywistość w delirium tremens... W takie obszary turyści się nie zapuszczają nie rekomendują ich też biura podróży. To przestrzeń włóczęgów wszech maści. Świetna proza Mariusz Wilk