Nawrócenie jest rozpoczęciem pracy nad sobą. Bezbożność to swoiste bezrobocie, które zaniedbuje rozwój duchowy. Nawrócenie, to jedyny gatunek zajmowania się sobą, który nie jest egoizmem. Rozpoczyna się wtedy, gdy pragniemy uwielbiać Chrystusa we własnym ciele – pracując nad życiem, aby zaowocowało wiecznością. Ale nikt nie może się podjąć tej pracy, dopóki nie zostanie natchniony, wezwany, powołany, obdarowany pragnieniem nawrócenia.
Cóż mamy z tego świata? Jedynie zaszczyt obecności Boga w naszym życiu, poza tym wszystko staje się mdłym prochem. Bez względu na to, gdzie jesteśmy, ważne jest – z kim; bez względu na to, czy jesteśmy w Jerozolimie czy w Babilonie, ważne, że z Bogiem.
o. Augustyn Pelanowski