Bębny nocy (Doboši noći) – tak samo rzekomo nazywała się zaginiona i nigdy nieodnaleziona powieść wybitnego chorwackiego poety Tina Ujevicia (1891–1955). Bohaterem Bębnów jest Josip Gubernik, austriacki leśnik, który w czerwcu 1914 roku przyjeżdża do Sarajewa badać klon jaworowaty, drzewo występujące w okolicznych górach. Już w pociągu zaczyna robić notatki i prowadzi je przez cały czas pobytu w Sarajewie. Pod tytułem Dziennik sarajewskich nocy ukażą się drukiem dwukrotnie, tuż po II wojnie światowej i w latach osiemdziesiątych. Obie wersje nieco się różnią, szczegółami i fragmentami opuszczonymi przez wydawców lub usuniętymi przez cenzorów. Studium jest poświęcone tym właśnie różnicom, postaci autora dziennika i samemu miastu widzianemu oczyma przybysza z zewnątrz.
Sarajewo, miasto Gubernika i Jergovicia, a także setek ludzi, którzy musieli je opuścić znacznie później, w trakcie wojny z końca XX wieku, jest magicznym, a jednocześnie zwyczajnym miejscem. Gubernik z nieznanych przyczyn wyjeżdżą stąd w roku 1919 i wiadomo jedynie, że rok później znalazł się w Argentynie. Nieco później do Sarajewa przyjeżdża Tin Ujević, któremu Miljenko Jergović pozwolił znać Gubernika z listów. Tin wiedzie w Sarajewie cygańskie życie, pisze wiersze i powieść, która zaginęła. Zestawienie tych dwóch ludzi, przedstawiciela bohemy i solidnego Austriaka, prowadzi do niezwykle ciekawych obserwacji.
W tej książce Jergović posłużył się metodą analizy krytycznej tekstu po to, by odtworzyć dzieje jednego człowieka i jednego miasta. Człowiek jest wymyślony, otaczający go ludzie i autentyczni, i fikcyjni, ale miasto jest prawdziwe i prawdziwa jest historia XX wieku, która właśnie w Sarajewie odcisnęła się bardzo mocno.
Miljenko Jergović (ur. 1966 w Sarajewie), poeta, prozaik, eseista, publicysta i dramaturg, jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy chorwackich, zadebiutował tomikiem wierszy Opservatorija Varšava (1988), za który otrzymał dwie nagrody literackie. Jego prozatorski debiut, tom opowiadań Sarajevski Marlboro (1994), również zwrócił uwagę krytyki i od razu został przełożony na kilka języków.
Dorobek Jergovicia jest naprawdę duży – sześć tomików wierszy i kilka wyborów poezji, sześć tomów opowiadań, kilkanaście powieści (oprócz wydanych w Polsce m.in. Gloria in excelsis, Orahovi dvori – Orzechowe dwory), Rod – Ród), zbiory esejów, m.in. Historijska čitanka I i II (Elementarz historyczny), Muszkat, cytryna i kurkuma. Spojrzenie z Zagrzebia. Miljenko Jergović jest stałym felietonistą dziennika „Jutranji list”, publikuje w czasopismach chorwackich, bośniackich i serbskich, jego felietony, wywiady i korespondencja ukazały się też w wydaniach książkowych.
Jest laureatem wielu bośniackich i chorwackich nagród literackich oraz Nagrody im. Ericha Marii Remarque’a (1995), Premio Grinzane Cavour i Premio Napoli. Ruta Tannenbaum weszła do finału Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, a w 2012 r. otrzymał tę nagrodę za powieść Srda śpiewa o zmierzchu w Zielone Świątki.
Mieszka na wsi pod Zagrzebiem.