Barometr sprężynowy, okrągły; mechanizm urządzenia, przysłonięty częściowo białą tarczą z dwiema podziałkami na obwodzie, skalowanymi w milibarach (od 940 do 1073 mbar). Pośrodku ozdobna wskazówka główna (pokazująca aktualne ciśnienie) oraz wskazówka pomocnicza (ustawiana przez użytkownika, wskazuje wybraną wartość ciśnienia, np. ostatni odczyt). Barometr sprężynowy (aneroid) służy do pomiaru ciśnienia atmosferycznego. Przyrząd zawieszony na ścianie w kabinie nawigacyjnej.

Barometry sprężynowe wyposażone są w czujnik ciśnieniomierza nazywany aneroidem. Jego zasadniczą częścią jest puszka membranowa, w której panuje obniżone ciśnienie (tzw. puszka Vidiego). Jej odkształcenia – spowodowane zmiennością ciśnienia atmosferycznego – są przenoszone na wskazówkę.

Widoczna wewnątrz przyrządu karbowana powierzchnia puszki Vidiego i mechanizm przenoszący deformacje puszki Vidiego na wskazówkę pomiaru ciśnienia (czarna). Druga wskazówka (złota), daje się przekręcać pokrętłem wyprowadzonym na zewnątrz szybki przyrządu; po pomiarze ustawia się ją tak, aby pokrywała wskazówkę pomiarową. Przy następnym pomiarze ciśnienia można dzięki temu natychmiast ocenić, w którą stronę (wzrost, spadek) i o jaką wielkość nastąpiła zmiana ciśnienia. Aneroid jest wyposażony w dwie skale - zewnętrzna jest cechowana w calach i ich częściach setnych, wewnętrzna - w hPa (lub mb). Przed odczytem ciśnienia należy delikatnie stuknąć paznokciem w szybkę przyrządu.

Ciśnienie atmosferyczne określa nacisk słupa atmosfery na jednostkę powierzchni. Wartość ciśnienia zależy od:
wysokości słupa atmosfery znajdującego się nad powierzchnią pomiaru,
gęstości powietrza znajdującego się w słupie atmosfery nad powierzchnią pomiaru,
wartości przyspieszenia ziemskiego (siły ciężkości)
Jednostki pomiaru

Jednostką pomiaru ciśnienia w układzie SI jest Pascal (1N/m2). W przypadku pomiarów ciśnienia atmosferycznego, używając tej jednostki, uzyskiwałoby się duże wartości, z tego względu używa się jako jednostki podstawowej, jednostki stukrotnie większej - hektopaskala (skrót - hPa).
W nieodległej przeszłości podstawową jednostką pomiaru ciśnienia atmosferycznego był milimetr słupa rtęci (skrót mm Hg), która to jednostka wywodziła się z pomiarów ciśnienia za pomocą barometrów rtęciowych (była to wysokość słupa rtęci w barometrze rtęciowym). W krajach anglosaskich, w których ze wstrętem odrzucano metr, centymetr i milimetr jako jakobińskie miary długości i stosowano cale (1 cal = 25.4 mm) i ich części (oczywiście w malejącym ciągu geometrycznym, czyli 1/2, 1/4, 1/8, 1/16, i tak do 1/128 cala - żeby było prościej i zgodnie z prawem naturalnym - później jednak części setne), jednostką pomiaru ciśnienia były cale i ich części 128 lub części setne (w niektórych tablicach nawigacyjnych znajdziemy odpowiednie tabele, pozwalające przeliczyć ciśnienie zmierzone w calach na odpowiadające im ciśnienie w mm Hg lub mb). Inną jednostką powszechnie używaną do niedawna (układ MKSA i cgs) był milibar (skrót mb). Ponieważ jeszcze obecnie znaczna ilość przyrządów pomiarowych i pomocy nawigacyjnych operuje tymi jednostkami pomiaru ciśnienia, trzeba umieć przeliczyć jedne jednostki na inne. I tak:
1 hPa = 3/4 mm Hg; 1 mm Hg = 4/3 hPa, 1/100 cala = 0.254 mm Hg = 0,3386... hPa, 1 hPa = 1 mb.

To ostatnie oznacza, że wartość ciśnienia mianowana w milibarach odpowiada dokładnie takiej samej wartości ciśnienia mianowanej w hektopaskalach (i odwrotnie) i nie zachodzi potrzeba dokonywania żadnych przeliczeń.

Wysokość: 46 mm
Średnica podstawki: 180 mm
Średnica zewnętrzna: tarczy: 150 mm
Średnica wewnętrzna: tarczy: 124 mm
Średnica otworu / otworów: 4 mm
Rozstaw otworów: 117 mm
Materiał: Mosiądz pozłacany
IMPA: 370247

Zakres pomiarowy: 960 - 1060 mb (hPa)