Tom studiów poświęcony historii szczecińskiego aparatu bezpieczeństwa w latach 1945–1956. Znalazły się w nim 22 artykuły napisane przez badaczy, którzy w swojej pracy koncentrują się na zagadnieniach związanych z funkcjonowaniem resortu bezpieczeństwa bądź też korzystają z materiałów wytworzonych przez służby specjalne PRL w toku prac nad różnymi, czasami dalekimi od „polityczno-represyjnej perspektywy” tematami.
W ostatnich dwóch dekadach, dzięki dostępowi do materiałów zdeponowanych w archiwach IPN, pojawiły się liczne opracowania dotyczące zarówno struktur, kadr, jak i działalności poszczególnych jednostek UB/SB oraz służb wojskowych. Jednak na poziomie lokalnym, w odniesieniu do historiografii dotyczącej Pomorza Zachodniego, wciąż brakuje syntetycznych opracowań, które wypełniłyby tę niełatwą, specjalistyczną niszę. Szczególnie widoczny jest brak wydawnictw omawiających podstawy: strukturę, organizację i lokalny zakres funkcjonowania instytucji zaliczonych do katalogu cywilnych organów bezpieczeństwa państwa: UB, MO (do 1954 r.) czy Informacji Wojskowej . Jak dotąd nie powstało monograficzne opracowanie Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Szczecinie i Koszalinie. Wyjątek pod tym względem stanowią publikacje traktujące o sprawach personalnych, choć dotyczą one tylko szeroko rozumianej kadry kierowniczej i ograniczają się do podstawowych danych opisujących przebieg służby pracowników UB .