Nowa książka

Według przekazów w wyznaczonym przez Boga czasie, nazwanym przez Biblię „czasem ostatecznym” lub „wielkim uciskiem”, duch Antychrysta wcieli się w człowieka (za sprawą szatana), który obejmie panowanie nad ziemią 1260 dni (3,5 roku), początkowo jako zwiastun pokoju, by później stać się dyktatorem i autorem nowego światowego porządku i systemu monetarnego[1]. W Biblii imię to oznacza zazwyczaj oponenta albo przeciwnika w zwykłym, ludzkim sensie. Tak postrzega antychrysta Nowy Testament. Proroctwa zawarte głównie w Księdze Daniela, listach apostoła Pawła i w Apokalipsie zapowiadają pojawienie się wielu antychrystów-ludzi. Jednak kładą główny nacisk na pojawienie się szczególnego Antychrysta bezpośrednio przed powtórnym przyjściem Chrystusa. Wiele grup chrześcijan na przestrzeni dziejów próbowało utożsamić postać Antychrysta z jakimś konkretnym człowiekiem. Między innymi za Antychrysta uważano cesarza rzymskiego Nerona, niektórych papieży, antypapieży, Fryderyka Barbarossę, Fryderyka II Hohenstaufa, cesarza Francuzów Napoleona I Bonaparte, wodza i kanclerza Rzeszy Niemieckiej Adolfa Hitlera, przywódcę ZSRR Józefa Stalina. Można też porównywać diabła z Bogiem w tym sensie, że są przeciwstawni, np.: Bóg Ojciec – Smok, Wąż Syn Boży – Bestia z Morza, Antychryst (Syn Zatracenia) Duch Święty – Bestia z Ziemi, Fałszywy Prorok Problem Antychrysta był głównym tematem rekolekcji wielkopostnych, jakie wygłosił dla papieża Benedykta XVI kardynał Giacomo Biffi w marcu 2007.