Annie Lennox nie jest jazzową wokalistką, jedynie akompaniament może za taki uchodzić. Artystka dała się poznać jako połowa duetu Eurythmics i z Dave`em Stewartem podbiła świat. Miała wtedy głos dźwięczny jak dzwon, magnetyczny, niepowtarzalny. Podczas tego występu tchnęła nowe życie w tematy, które znała z młodości i które wywarły duży wpływ na jej styl śpiewania. Koncert promował standard "I Put a Spell On You", który spopularyzowała nieśmiertelną interpretacją Nina Simone. Po latach jej głos nie stracił swojej barwy, nie stał się matowy, lecz w dalszym ciągu jest tak samo ekspresyjny, szczególnie w "God Bless the Child", a coraz częściej również o zabarwieniu refleksyjnym.

Annie Lennox ma swój styl i przekonała do niego także jazzfanów. Mocnym głosem zaśpiewała "Georgia on My Mind" Raya Charlesa nadając tematowi popowy charakter. Subtelnie wykonała standard "I Cover the Waterfront", a kompozycję "Mood Indigo" zaśpiewała w stylu The Manhattan Transfer. Tylko protest song "Strange Fruit", tak mocno kojarzony z Billie Holiday, nie wypadł w jej interpretacji przekonująco. Przynajmniej według mnie, ale to może być jedynie subiektywne odczucie.

1 Intro / Memphis In June
2 Georgia On My Mind
3 I Put A Spell On You
4 Summertime
5 I Cover The Waterfront
6 Strange Fruit
7 God Bless The Child
8 You Belong To Me
9 September In The Rain
10 I Can Dream, Can't I?
11 The Nearness Of You
12 Mood Indigo
13 Here Comes The Rain Again
14 No More I Love You's
15 Why
16 Sweet Dreams (Are Made Of This)