Wyd. Bellona

Oprawa: twarda z obwolutą

Liczba stron: 136

.

Stan albumu bardzo dobry

ANGKOR Jacek Pałkiewicz
„ANGKOR”. Wstęp - Widok ANGKORU — starożytnej stolicy potężnego imperium khmerskiego, miasta świątyń stanowiącego przedmiot dumy a zarazem drogocenny klejnot wielowiekowej świetności KAMBODŻY - urzekł mnie do tego stopnia, że powracałem w to miejsce wiele razy.

Podobnie jak niemożliwe jest opisanie polarnego zimna o temperaturze 60 stopni poniżej zera, dopóki nie stanie się to czyimś osobistym doświadczeniem, tak samo nie sposób w pełni zrozumieć surrealistycznej atmosfery unoszącej się nad wzniesionymi w dżungli świątyniami KAMBODŻY. Żadne synonimy takich słów, jak: wspaniałe, efektowne, majestatyczne — nie wystarczą, aby je opisać.

Jestem głęboko przekonany, że piętrzące się w dżungli piękne budowle muszą wywrzeć na zwiedzających niezatarte wrażenie. Zapewne nigdy nie zapomnę tego miejsca. Ci zaś, którzy dopiero je zobaczą, zostaną oczarowani ich dzikim pięknem.

Ludność tego kraju, o bogatej historii i kulturze, mimo swej męczeńskiej historii zdołała zachować pogodne usposobienie i miły uśmiech. Mieszkańcy podejmują obecnie znaczne wysiłki w celu przywrócenia pokoju i z nadzieją spoglądają w przyszłość. KHMERÓW cechuje wielka, uświęcona tradycją gościnność. Dopiero niedawno otworzyły się przed nimi perspektywy rozwoju turystyki. KAMBODŻĘ odwiedza każdego roku coraz większa liczba zagranicznych turystów.

Chcąc podziwiać imponujące pozostałości ANGKORU, należy przede wszystkim zaakceptować miejscową infrastrukturę usług turystycznych, która nie zawsze spełnia oczekiwania przyzwyczajonych do komfortu gości z Zachodu. Jestem jednak przekonany, iż wspaniałe pomniki cywilizacji Khmerów rekompensują w dużym stopniu wszelkie niedogodności. [Autor, Phnom Penh, styczeń 1998]

Jacek PAŁKIEWICZ jest reporterem-podróżnikiem o godnej pozazdroszczenia biografii. Przebywał we wszystkich strefach geograficznych, poświęcając się bez reszty dokumentacji małych i szybko znikających grup etnicznych. Docierał do najbardziej niedostępnych zakątków naszego globu w poszukiwaniu ostatnich nieskażonych ziemskich oaz.

Nazwisko PAŁKIEWICZA stało się synonimem przygody, zaś pisane przez niego reportaże fascynują czytelników ilustrowanego dodatku włoskiego „CORRIERE DELLA SERA”. Publikuje również na łamach licznych prestiżowych magazynów europejskich. Jest autorem wielu książek przygodowych i prac traktujących o sztuce przetrwania. W 1975 roku w pojedynkę przepłynął ATLANTYK w łodzi ratunkowej. Doskonale zna SYBERIĘ, gdzie uczestniczył w wielu ekspedycjach w różnych porach roku. Prowadzi wyprawy na SAHARĘ, IRAN Zachodni, pustynię ATACAMA, Wybrzeże SZKIELETÓW w NAMIBII. Podróżował często w stylu odkrywców z ubiegłych stuleci. BHUTAN przemierzał na jakach, pustynię GOBI na wielbłądach, JAKUCJĘ na reniferach, YANGCY chińskim sampanem, przez dżunglę WIETNAMU przedzierał się na grzbiecie słoni, a BORNEO przebył łodzią. Latem 1996 r. zlokalizował źródło AMAZONKI. Jest członkiem ekskluzywnego londyńskiego Royal Geographical Society i amerykańskiego The Explorers Club.

INDOCHINY inspirowały jego wyobraźnię, kiedy był chłopcem. Wielokrotnie był w BIRMIE, LAOSIE i KAMBODŻY. Oczarował go ANGKOR, ukryta w głębi dżungli starożytna stolica khmerskiego imperium. Książka ta jest owocem licznych wizyt jej autora na tej rozległej przestrzeni archeologicznej, dopiero od niedawno otwartej da ruchu turystycznego.