Publikacja zrealizowana we współpracy z ATLAS SZTUKI
Wydawnictwo: Instytut Wydawniczy Książka i Prasa
Wydanie: pierwsze
Seria: Biblioteka Le Monde Diplomatique / artystyka
Liczba stron: 220
Format: 135 x 195 mm
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Stan ogólny: książka nowa, nieczytana

„Właściwe malowanie prawie zawsze rozpoczyna się od narysowania ramki wokół płaszczyzny obrazu. Jej szerokość, niekoniecznie jednakowa z każdej strony, zamyka mniej lub bardziej wyraźnie teren przyszłego działania. Zamknięcie obrazu powoduje, że nieokreślona płaszczyzna indywidualizuje się, ponieważ to, co jest wewnątrz ramki wyraźnie i za każdym razem inaczej przeciwstawia się samej ramce. Bardziej widoczne stają się napięcia płaszczyzny, tak oddzielonej od otoczenia, w szczególności znaczenie góry, dołu, lewej i prawej strony. Powoli zaczynamy identyfikować się z obrazem także my sami — góra to głowa, dół nogi, lewa i prawa strona reprezentują nasze ręce. Gdybyśmy na takiej płaszczyźnie dodali dwa punkty, stałaby się twarzą, naszym alter ego. Czasami wystarcza nawet jeden cyklopi punkt. Odtąd, cokolwiek innego pojawi się na niej, będzie to już dialog z Kimś Tajemniczym, który jest przed nami albo w nas samych. Tak oto, nie wiadomo, kiedy i w jaki sposób, wkraczamy w świat duchowy i wszystko, co zrobimy, będzie wypowiedzią lub słuchaniem, co wydaje mi się jeszcze ważniejsze od mówienia”.

Zbigniew Taranienko, estetyk, teoretyk teatru, krytyk sztuki, organizator życia artystycznego. Adiunkt w Zakładzie Estetyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego (1971-1982; 1995-2004). Doradca artystyczny w Centrum Sztuki Studio w czasie dyrekcji Józefa Szajny, a później kierownik literacki Teatru Studio i kierownik artystyczny Galerii Studio podczas dyrekcji Jerzego Grzegorzewskiego (1981- -1995). Profesor kulturoznawstwa w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie (2004-2012). Autor kilkuset publikacji, w tym około dwudziestu książek o sztuce współczesnej i teatrze; kurator ponad dwustu wystaw.
Opublikował następujące tomy dialogów z artystami: Rozmowy o teatrze, 1981; Rozmowy z pisarzami, 1986; Rozmowy o malarstwie, 1987; Dialogi o sztuce, 2004; Obszary abstrakcji. Dialogi o malarstwie ze Stefanem Gierowskim, 2010; Próba istnienia. Dialogi o rzeźbie z Adamem Myjakiem, 2012.

Stanisław Fijałkowski, malarz i grafik. Urodził się 4 listopada 1922 r. w Zdolbunowie na Wołyniu. W latach 1944-45 przebywał na robotach przymusowych w Królewcu. Od roku 1946 związany był z Akademią Sztuk Pięknych w Łodzi (ówczesną PWSSP), początkowo jako uczeń Stanisława Strzemińskiego i Stefana Wegnera (dyplom uzyskał u Ludwika Tyrowicza), a następnie jako pedagog, od 1983 r. profesor. Był prorektorem i dziekanem Wydziału Grafiki PWSSP. W 2002 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Wykładał gościnnie na Uniwersytetach w Giessen, w Mons i w Marburgu.

Artysta reprezentował Polskę na Biennale w Sao Paulo (1969) oraz na Biennale w Wenecji (1972). Był wiceprezydentem Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON z siedzibą w Szwajcarii, do roku 2000 był przewodniczącym polskiej sekcji XYLONU. Był przez wiele lat członkiem władz okręgowych i Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków, w latach 1974-79 wiceprezesem Polskiego Komitetu AIAP (Association Internationale des Arts Plastiques). Jest też członkiem Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk z siedzibą w Salzburgu oraz Belgijskiej Królewskiej Akademii Nauki, Literatury i Sztuk Pięknych.

Przetłumaczył na język polski dwie książki Wasyla Kandyńskiego: Punkt i linia a płaszczyzna oraz O duchowości w sztuce, a także Świat bezprzedmiotowy Kazimierza Malewicza. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród i wyróżnień. Został uhonorowany złotym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, a także Orderem Odrodzenia Polski Polonia Restituta.

Jego prace znajdują się w licznych zbiorach w Polsce i za granicą m.in. w Graphische Sammlung Albertina w Wiedniu, Galerii Trietiakowskiej w Moskwie, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Tate Gallery w Londynie.