Ceramiczny zbiornik na wodę. Antyk. Rekodzielo. Recznie malowany i dekorowany. Duży dzban, prawie zawsze z dwoma uchwytami; dolna część jest wąska, z otworem na kran.

Umieszczano go w niszy nad pojemnikiem lub zlewem, który zbierał wodę do mycia rąk. Umywalki do rąk są zwykle zdobione. Używano ich w jadalniach i zakrystiach.

WYMIARY
Z czapeczka Dl. 44cm xszer 20cm x gleb 15 cm
Bez czapeczki 32X20CM X GLEB 15Cm

Przecudny antyczny dekor ze starej wypalenej terakoty szkliwionej i recznie dekorowanej ornamentami. Sran vintage bardzo dobry jak na przedmiit z XIXw.

100% rekomendacji. Najwyzsza oilka designu !

Akwamanile (akwamanila, akwamanilla) (łac. aqua – woda, manus – ręka) - metalowe lub ceramiczne naczynie na wodę do polewania rąk przy obrzędach liturgicznych.

Wykonywano je z brązu, miedzi, cyny, mosiądzu lub srebra i dekorowano rytowanymi figurami lub scenami z Biblii, później także emaliowano. Pod koniec okresu romańskiego zaczęło przybierać kształty zoomorficzne (np. gryf, pies, koń, lew) i antropomorficzne (np. rycerz na koniu, brodaty człowiek).

W Persji i krajach islamu znane było już od VII w. W chrześcijańskich obrzędach liturgicznych w Europie zaczęto go używać od XI w. Pod koniec XV w. przestały być stosowane podczas nabożeństw. Ich funkcje przejęły ampułki.

Do naszych czasów zachowała się znaczna liczba akwamanile pochodzenia flamandzkiego i niemieckiego z XIII i XIV w. W zbiorach Muzeum Czartoryskich w Krakowie znajduje się akwamanile egipskie z XI-XII w.