Podnoszący na duchu, zaskakujący świeżością ujęcia obraz ostatecznego celu naszej ziemskiej podróży.

Dla wielu współczesnych chrześcijan Niebo to abstrakcyjna idea, która kojarzy im sig obrazami chemar, harí i aniołów w białych szatach. Co tu dulo mówić: nuda. Istnieją oczywiscie tysiące ksiątek na temat Nieba: opade teologiczne rozprawy, porywające cuje, a nawet piękne wiersze. Choć wszystkie te dziela niewątpliwie pomagają zrozumieć Nubo, to adecydowana większość z nich pomija kluczową kwestię, a mianowicie to, te Niebo to przede wszystkim miejsce świetnej zabawy.

O tej zapomnianej nieco prawdzie, że Niebo to centrum nieograniczonej przyjemność wiecznego szczęścia i nieskończonej radości przypomina w swojej książce Antony Deste fano. Czyni to w bardzo oryginalny sposób. Oferuje mianowicie czytelnikowi turystyczny przewodnik po Nice, którym opisuje jego atrakcje, mieszkańców i zwyczaje. Po lekturze tego przewodacest pewne: nie ma tam miejsca na nudę. Będziemy tam mogla dech w piersiach, wykorzystywać na najrozmaitsze sposoby na- szą kreatywnościszcie wchodzić we wspaniale, intensywne i głębokie relacje z innymi ludźmi, aniołami i Bogiem.

To, że autor posługuje się oryginalną perspektywą, i lekkim, pozbawionym teologicznych czy filozoficznych terminów, stylem, nie oznacza, że opisy Nieba zawarte w książce sa jedynie wytworem jego twórczej fantazji. Wszystkie one są bowiem głęboko zakorzenione Piśmie Świętym i chrześcijańskiej, ortodoksyjnej tradycji.

Łącząc jasność i logikę wywodu C.S. Lewisa ze wspaniałym poczuciem humoru, DeStefano tworzy tak fascynujący portret Nieba, że czytelnik ma