to bardzo ciekawa i ważna książka z punktu widzenia krytyki tekstu. Wydawana przez Towarzystwo Bollandystów (powiązani z Jezuitami). Zajmowali się "odkłamywaniem" hariografii świętych. Wydawali swoje prace w kilku tomach. To co Pan ma to tom II kwietniowy pod tytułem "Propylaeum antiquarium circa veri ac falsi discrimen in vetustis membranis" wydana w Antwerpii 1675 roku
W sierpniu 1668 roku bollandyści Daniel van Papenbroeck i Godfried Henschen rozpoczęli zwiedzanie opactw w dolinach Mozy i Mozeli w poszukiwaniu dokumentów; podczas przymusowego pobytu w Luksemburgu Papenbroeck zbadał przywilej nadany rzekomo w 646 roku przez króla Dagoberta I żeńskiemu klasztorowi Œren (później Sainte-Irmine) w Trewirze; porównując go do innych statutów z opactwa Saint-Maximin4, następnie opracował projekt sformułowania jasnych zasad oceny autentyczności starych dyplomów. Rezultat tej pracy został opublikowany jako przedmowa do II tomu Acta Sanctorum Aprilis (Antwerpia, 1675), pod tytułem: Propylæum antiquarium circa veri et falsi discrimen in vetustis membranis. Jego wnioski były bardzo surowe w odniesieniu do dyplomów monastycznych rzekomo pochodzących z okresu Merowingów (a w szczególności dyplomów opactwa Saint-Denis); uważał, że około xi wieku dokonano wielu fałszerstw.
Benedyktyni i karmelici czuli się atakowani przez jezuitów. Ci ostatni zareagował apelem do hiszpańskiej inkwizycji. : 14 listopada 1695 r. potępiła czternaście tomów Acta Sanctorum za herezję, a publikacja została umieszczona w Indeksie w 1700 r. Reakcja benedyktynów, tworzących wówczas we Francji zgromadzenie Saint-Maur, była delikatniejsza, wydali dzieło polemiczne"

Tak więc te znaczki to próbki starych dokumentów, na podstawie których ocenianio ich autentyczność.