Format: 22 cm × 29 cm Twarda oprawa. W 7 tomach. Całkowita objętość - 5000 stron
1-3 tom: Kreatywne portrety ponad 1100 mistrzów kina rosyjskiego. Artykułom autora towarzyszy wyczerpująca faktografia: biografia, filmy, nagrody i wyróżnienia, bibliografia.

Есть ещё!

Książki o Wschodzie, psychologii, poezji, mitach, sztuce, fotografii itp. w języku rosyjskim Zapytaj o cenę, podając swój adres e-mail

Книги по востоку, психологии, поэзии, мифам, искусству, фотографии и т.д. на рус.языке Делайте запрос на Прайс указывая свой мейл
Цены разные соответственно

Доставка только по Варшаве

4: Szczegółowa, usystematyzowana latami i miesiącami, opatrzona adnotacjami kronika procesu filmowego od 1986 do 2000 roku. A także kronika (latami i miesiącami) kontekstu historycznego - życia kulturalnego, społecznego i politycznego kraju tych lat. Działy: polityka, humanistyka i samoświadomość społeczeństwa, życie, literatura, teatr, sztuki plastyczne, media, architektura i design, moda, muzyka naukowa i popularna, rosyjski za granicą.
Stan idealny. Świetny prezent dla intelektualisty

Oceniając „Najnowszą historię kina rosyjskiego” według systemu punktowego, należy przyznać mu najwyższą ocenę. To naprawdę wyjątkowa publikacja o typowym losie petersburskim. Pierwsze wydanie ukazało się już w sierpniu 2000 roku, po czym w redakcji nastąpiła powódź, a większość książek zyskała nierynkowy wygląd. Teraz nabrzmiałe tomy służą jako prototypy dla redakcji - robią notatki: nie zapomnij, zwróć uwagę, nie powtarzaj, rozszerzaj, uzupełniaj itp. Encyklopedia Nowego Filmu to wyjątkowe i niezwykle trudne dla autorów wydanie. Jeśli ostatni słownik filmowy, który ukazał się w 1986 roku, został stworzony przez ogromne wydawnictwo „Wielka radziecka encyklopedia”, to nad „Najnowszą historią kina narodowego” pracuje osiem osób, w tym projektant layoutu i księgowy. Autorów jest ponad stu: krytyków filmowych, teatralnych, krytyków sztuki, historyków, filozofów, filologów i pisarzy. Autorzy są kompetentni i autorytatywni, ale trzeba jeszcze dużo sprawdzić.

Badany okres jest jednym z najtrudniejszych zarówno w historii kina, jak iw historii kraju. Na przykład rok 1991, będący rozkwitem działalności spółdzielczej, jest rokiem rekordowym pod względem liczby wyprodukowanych filmów. Samych filmów zarejestrowanych jest ponad pięćset i około stu innych filmów niezarejestrowanych, które nie otrzymały certyfikatu dystrybucji. Wiele z tych filmów ma nawet różne nazwy w różnych źródłach, az wielu przeciwnie, pozostały tylko nazwy - filmy zniknęły bez śladu. Nawet sami filmowcy, czytając swoją filmografię, bardzo tęsknią, nie pamiętają, mylą. Twórcy encyklopedii, na czele z krytykiem filmowym Ljubowem Arkusem, spędzili około dwóch lat na pogodzeniu aparatu odniesienia. I dostosowali do rzeczywistości wszystkie filmografie, pryzografie, bibliografie, lata, tytuły.

„Najnowsza historia kina rosyjskiego” nie jest jednak suchym encyklopedycznym odniesieniem: urodził się, studiował, zadebiutował, członek partii z takiego a takiego roku. Teksty biograficzne to autorskie eseje, subiektywne spojrzenie krytyków na twórczość filmowców, doskonała literatura. Oczywiście więcej jest urażonych niż zadowolonych: „dlaczego mnie nie włączono?”, „Dlaczego moja praca nie została wystarczająco wysoko oceniona?”, „Dlaczego takiego a takiego nazywano geniuszem, a ja byłam po prostu wybitna?”, „Dlaczego są 2 arkusze poświęcone takiemu a takiemu, a mam 15 linijek” i tak dalej. Po wydaniu encyklopedii Ljubow Arkus otrzymał tak wiele pisemnych i ustnych nagan, że teraz myśli o wydaniu humorystycznego dodatku do poważnej pracy.

Ale jeśli „Kinoslovar” jest fascynującą lekturą przeznaczoną dla profesjonalistów i miłośników kina, to druga część projektu „Kino i kontekst” jest naprawdę wyjątkową publikacją. Różni się on znacznie od Słownika Filmowego. Nie chodzi tylko i nie tyle o kino, ile o najnowszą historię Rosji. Zasada budowania tomów nie jest alfabetyczna, ale chronologiczna. Wydarzenia rozgrywające się w kinie narodowym rozpatrywane są po pierwsze w kontekście kina światowego, a po drugie w kontekście epoki. Każdego roku jest podzielony na 14 działów: kinowego, teatralnego, muzycznego, architektonicznego, politycznego, ekonomicznego, naukowego itp. Każdy dział jest komentowany przez historyków i politologów. I podobnie jak w „Kinoslovarze”, subiektywnemu spojrzeniu specjalistów towarzyszy jasna, zweryfikowana faktografia. Oprócz tekstów czterotomowy „Kontekst” zawiera ponad 1000 ilustracji: portrety postaci kultury i polityki, ekskluzywne fotografie reportażowe, dokumenty archiwalne.

1986-2000 to punkt zwrotny w historii kraju, czas zdobywania nadziei i ich natychmiastowej utraty, przejścia od niewolności twórczej do niewolności ekonomicznej, czas wyłaniania nowych bohaterów i wyrzucania starych autorytetów ze statku nowoczesności, później – ciężka refleksja nad zbyt szybkim przyjmowaniem zbyt śmiałych rozwiązań. W historii Rosji okres ten jest najbardziej złożonym i kontrowersyjnym, gęsto obfitującym w wydarzenia i nie został jeszcze przez nikogo przeanalizowany.

W 2002 roku na Moskiewskich Międzynarodowych Targach Książki encyklopedia wygrała konkurs „Książka roku” (nominacja „Encyklopedysta”). Zapytany, czy publikacja będzie miała kontynuację, Ljubow Arkus odrzuca ją z przerażeniem: „To wszystko, kończymy rok 2000. Chociaż… może będziemy kontynuować, stulecie dopiero się rozpoczęło, a tyle już się wydarzyło