Pierwotnymi nazwami, których używano w północnej Francji na określenie tej rasy, były „carniau”, „caniau” i „cainiau. Według J.C Periqueta gołębia od braci klasztornych „karmelitów”, nazwano słowem „carneau”, które pochodzi od łacińskiego „caro, carnis” (mięso) i odpowiada zastosowaniu gołębia. W IX wieku na terenie Francji, zwłaszcza północnej, istniało wiele opactw karmelitów, w których mnisi zajmowali się m.in. hodowlą gołębi i byli właścicielami ogromnych gołębników. Hodowano je także w basztach klasztornych jako gołębie użytkowe ( mięsne ) na potrzeby kulinarne .Dopiero po upadku rewolucji francuskiej dobra kościelne, w tym gołębie, zostały rozdzielone wśród ludności, a rasy uległy rozproszeniu. Po raz pierwszy gołębia opisał w 1891 roku francuski hodowca Robert Fontaine, po odkryciu 10 osobników należących do niezakwalifikowanej wówczas rasy, która została zaprezentowana na wystawie rolniczej 3 lata wcześniej. Gołębiami carneaux nazywano największe i najbardziej umięśnione ptaki o czerwonobrązowej barwie. W 1910 roku wywieziono dużą liczbę osobników Carneau do Ameryki, gdzie powstał przemysłowy typ gołębia – Carneau- biały. Prawdopodobnie odmianę tworzono krzyżując czerwonobrązową barwę Carneau z białym gołębiem mięsnego kierunku Kalifornijskim gołębiem Dr Hubbela. W Europie występują najczęściej w kolorze czerwonym , żółtym czasami z białymi różyczkami na boku skrzydeł. Dorosłe osobniki przy podawaniu odpowiedniej karmy osiągają wagę około 1 kg.
Z racji swojego pochodzenia są gołębiami nadopiekuńczymi bardzo dobrze wychowują
młode. Doskonale nadają się do hodowli przydomowych , ponieważ nie wchodzą w konflikt z innym ptactwem gospodarskim . Sprzedaję gołębie młode z tego roku . Cena za 1 szt. 100 zł.
Dwa pierwsze zdjęcia to gołębie dorosłe pokazane tylko dla informacji Więcej info na tel.
5-1-4-9-7-3-4-5-5
.